Parishisht Parv

Author(s): Hemchandracharya,
Publisher: Yashovijay Jain Granthmala

Page 186

एकाएशा
सगः
॥
३
॥
एवं विमर्ष कुर्वाणो मूर्वितो न्यपतन्नपः। श्राः किमेतदिति वदन्दधावे च परिचदः॥३०॥ व्यजनैर्वीज्यमानश्च सिच्यमानश्च चन्दनैः। जातिस्मरणमासाद्योदस्थादवनिशासनः ॥३१॥ स प्राग्जन्मगुरुं ज्ञात्वा जातिस्मृत्या सुहस्तिनम् । तदैव वन्दितुमगाविस्मृतान्यप्रयोजनः ॥ ३२॥ पञ्चाङ्गस्पृष्टपीठः स नत्वार्यसुहस्तिनम् । पप्रच्छ जिनधर्मस्य जगवन्कीदृशं फलम् ॥ ३३ ॥ सुहस्ती लगवानाख्यन्मोक्षः स्वर्गश्च तत्फलम् । अपृचद्भूपतिर्भूयः सामायिकफलं च किम् ॥ ३४ ॥ सामायिकस्याव्यक्तस्य राजराज्यादिकं फलम् । सुहस्तिनैवमाख्याते प्राक् प्रत्येति स्म नूपतिः॥३५॥ नखाबोटनिकां कृत्वा प्रत्ययव्यञ्जिकां मुहुः । एवमेतन्न सन्देह इत्यनापत नूपतिः ॥३६॥ सुहस्तिनं नमस्कृत्य ततः प्रोवाच पार्थिवः। किं नाम मां यूयमुपलक्ष्यध्वे ऽथवा न हि ॥३७॥ श्राचार्यो ऽप्युपयोगेन ज्ञात्वोचे त्वां नरेश्वर । सम्यगुपलक्ष्ये ऽहं स्वां प्राग्नवकथां शृणु ॥ ३० ॥
महागियोचार्य मिश्रर्विहरन्तो वयं पुरा । सह गजेन कौशाम्ब्यामागबाम नरेश्वर ॥३॥ सङ्कीर्णत्वेन वसतेः पृथक्पृथगवस्थितौ । तत्रावां परिवारो हि महानन्नवदावयोः॥४०॥ तत्राजूदतिपुर्निदं तथाप्यस्मासु लक्तिमान् । लोको नक्तादिकं दातुमुपाक्रस्त विशेषतः॥ १॥ निक्षार्थ साधवो ऽन्येद्यरेकस्य श्रेष्ठिनो गृहे । विविशुः पृष्ठतस्तेषां रङ्कएको विवेश च ॥४॥ तत्रेलाकारमर्यादां विविधां मोदकादितिः। साधवो खेजिरे निदां तस्य पश्यत एव ते॥४३॥ साधूनामात्तनिक्षाणां वसतिं प्रति गवताम् । अनुगः सो ऽब्रवीको दीयतां मम नोजनम् ॥ ४॥
१ विश्वाससूचिका
॥ ए३॥