________________
અર્જુને ભોજન પણ તે વાપરતા વાસની જાગ, આળસ-રોગ-કપાયાદિક જાણી. હિતનેમત વાપરતા. ૧૬. ૮૨
અને ગુરુ-શુક્ર-શનિ એ ઘર પૂતિદોષવાળુ ગણાય. અર્થાત્ એ ત્રણ દિવસ એ ઘરમાંથી ખાંડ વગેરે વસ્તુ વહોરવામાં પણ પૂતિદોષ લાગે.
(ગ) મોટી માંડલીમાં ગોચરી જનારાઓને ચાલુની અને આંબિલની બે ય ગોચરી લગભગ સાથે લાવવાની હોય છે. એમાં પાત્રા ઓછા પડતા હોય તો ભાતના પાત્રામાં જ આંબિલની રોટલી લઈ લેતા હોય છે. અથવા તો પછી એકજ પાત્રામાં આંબિલની ખીચડી ર અને ચાલુના ભાત પણ ભેગા વહોરતા હોય. ચાલુના ખાખરા અને આંબિલના ખાખરા પણ ક્યારેક ભેગા વહોરે.
આંબિલની ઘણી ખરી વસ્તુઓ મિશ્ર-આધાકર્માદિ દોષવાળી હોય છે. અને જો એમ હોય તો ચાલુની બધી ગોચરી પૂતિદોષવાળી બને. આ ભક્તપાનપૂતિ છે. એટલે હવે એ વી વસ્તુ જો પાછી બીજી કોઈ વસ્તુમાં નાંખે તો એ ય પૂતિ બને. દા.ત. આંબિલની આધાકર્મી
મિશ્રાદિ દાળનું એક ટીપું ચાલુના ભાતમાં પડયું, તો એ ભાત બધાજ દોષિત થાય. એ ભાતનો કણ પણ જો રોટલીના પાત્રામાં પડે તો બધી રોટલી પણ પૂતિવાળી બને.... ચેપીરોગની જેમ ધડાકાબંધ આખી માંડલીની બધી જ વસ્તુ પૂતિવાળી બની જાય તોય કોઈ નવાઈ નહિ.
-
આનો અર્થ એ નથી કે આંબિલો બંધ કરી દેવા. આનો અર્થ એટલો જ કે આવી જે દોષિત ગોચરી લાવવાની હોય તે બધી જ ગોચરી તદ્દન છુટા પાત્રમાં જ લાવવી જોઈએ. શક્ય હોય તો આંબલિખાતામાંથી એ દોષિત ગોચરી લાવવા માટે જુદા જ સાધુની નિમણુંક કરી દેવી. એણે કોઈપણ શુદ્ધ ગોચરી લાવવાની નહિ અને બાકીના સાધુઓએ દોષિત લાવવાનું નહિ.
આમ શુદ્ધ અને દોષિત ગોચરી લાવનાર જ જો જુદા જુદા રાખવામાં આવે તો આ દોષ અટકાવી શકાય છે.
ર
(ઘ) જે સંયમીઓ આંબિલાદિ માટે શ્રાવકોના ઘરોમાં દાળ રાખવાનું કહે કે રોટલી રાખવાનું કહે તેઓ ભલે કદાચ એમ માનતા હોય કે આ માત્ર સ્થાપના દોષ જ છે. પણ આ તેઓની ભ્રમણા લાગે છે. એવું અનુભવાય છે કે (૩)રોજેરોજ જ્યાં સંયમી વહોરવા જાય ૨ ત્યાં તે તે વસ્તુઓ વધારે પ્રમાણમાં બનવા જ લાગે છે. અર્થાત્ રોટલીમાં, દાળમાં સાધુના આશયથી ગોચરી વધુ બનવા લાગે છે. એટલે દોષિત - મિશ્રદોષવાળી બનવાની શક્યતા છે જ, ભલે આપણે મનને મનાવીએ. પણ ત્યાં આ મિશ્રાદિદોષવાળી વસ્તુ અને તેની સાથેની બીજી વસ્તુઓ પણ દોષિતપૂતિ બની જાય છે. પાછી એજ વાત કે આનો અર્થ એ. નથી કે આંબિલ બંધ કરી દેવા. આસક્તિ ત્યાગ માટે પૂજ્ય ગુરુદેવોના માર્ગદર્શન અનુસાર
વીર વીર વીર વીર વીરા અપ્રવચન માતા ૦ (૮૩) વીર વીર વીર વીર વીર
