Asht Pravachan Mata

Author(s): Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust

Page 293

સ્વાધ્યાયાદિક યોગોથી પ્રગટ્યા જ શુભ પરિણામો, તેના મારક હાસ્ય-વિકથા, સ્વપ્ન પણ ના કરતા. ધન. ૬૮
પરસ્પર વાતચીત છોડે એટલે કે ન કરે.
(31) एवमादिकारणैः समुत्पन्ने अधिकरणे यः साधुर्यस्य साधोः प्रज्ञापनया उपशाम्यति, तस्य तेन साधुना उपशमनं कर्त्तव्यम् । यः पुनरुपेक्षां करोति तस्य प्रायश्चित्तम् ।..... यथा - उपेक्षायां लघुको वी मासः । अधिकरणं कुर्वतो दृष्ट्वा मध्यस्थभावेन तिष्ठति, अन्येषामप्युपदेशं प्रयच्छति परप्रत्ययः कर्मबन्धोऽस्माकं न भवति, परकृतस्य कर्मण आत्मनि सडक्रमाभावात् । अधिकरणनिवारणेन च स्वाध्यायध्यानादेःस्वार्थस्य भडगः पातो भवतो भवति । अतो ज्ञानदर्शनचारित्ररूपे पारमार्थिके स्वकार्ये एव यतध्वम् । मा परकार्ये अधिकरणोपशमनादौ । स्वार्थपरिमन्थकारित्वात्परार्थकरणस्येत्यादिरूपा ઉપેક્ષા તંત્ર ઘુમાસઃ । યતિજીતકલ્પ-૫૮,
અર્થ : આ વગેરે કારણોસર (સાધુઓ વચ્ચે) ઝઘડો ઉત્પન્ન થાય, ત્યારે જે સાધુ જે સાધુની સમજાવટ વડે શાંત થઈ શકતો હોય, તેણે તે સાધુને શાંત કરવો. જે વળી આમાં ઉપેક્ષા કરે તેને પ્રાયશ્ચિત્ત આવે...... તે પ્રમાણે - ઉપેક્ષામાં લઘુમાસ આવે. ઝઘડો કરનારાને જોઈને મધ્યસ્થ બની ઉભો રહે, બીજાઓને પણ ઉપદેશ આપે કે “પારકાના કારણે આપણને કર્મબંધ ન થાય. કેમકે બીજાએ કરેલા કર્મોનો આપણા આત્મામાં સંક્રમ ન થઈ શકે. (એટલે ઝઘડો કરનારાઓને જ દોષ છે, આપણને નહિ.) વળી ઝઘડો અટકાવવામાં પડીએ તો એટલો સમય આપણા સ્વાધ્યાય-ધ્યાનાદિ સ્વાર્થનો ઘાત થાય. માટે જ્ઞાનદર્શનચારિત્ર રૂપ પારમાર્થિક સ્વકાર્યમાં જ યત્ન કરો. ઝઘડો શાંત કરવાદિ પરકાર્યમાં નહિ. કેમકે પરાર્થકરણ સ્વાર્થનાશક છે... આ બધી ઉપેક્ષા કહેવાય. તેમાં લઘુમાસ પ્રાય. આવે.
(३२) परमार्थसाधनप्रवृत्तौ सत्यां जगत्यसहाये सति, असहायस्य मम संयमं कुर्वतः सतः સહાયત્વ વૃત્તિ, અનેન ારોન નમામ્યહં સર્વસાધૂનામિતિ । આવશ્યકનિયુક્તિ-૧૦૧૩. ર મલયગિરિવૃત્તિ.
અર્થ : મોક્ષના સાધનભૂત ચારિત્રાદિમાં પ્રવૃત્તિ કરતેં છતે એમાં જ્યારે આખું જગત સહાયક નથી બનતું. ત્યારે સહાય વિનાના જ, સંયમપાલન કરનારા મને આ બધા સાધુઓ સહાય કરે છે, એ કારણથી હું સર્વ સાધુઓને નમું છું.
(૩૩) ને મિલ્લૂ આનંતારેસુ વા, આરામળારેસુ વા, ગાવ તેવુ વા, વરિયાવ હેમુ વા ૨ अण्णउत्थियं वा गारत्थियं वा असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा ओभासिय- ओभासिय जायइ, નાયંત વા માફન્નÇ । નિશીથસૂત્ર ઉદ્દેશો-૩-૧
અર્થ : જે સાધુ ધર્મશાળામાં, બગીચામાં રહેલા ઘરોમાં, ગૃહસ્થોના ઘરોમાં કે તાપસાદિના સ્થાનોમાં (જઈને) અન્યતીર્થિક પાસે કે ગૃહસ્થ પાસે અશન, પાન, ખાદિમ, સ્વાદિમની બોલી બોલીને યાચના કરે કે યાચના કરનારાને અનુમતિ આપે (તેને પ્રાયશ્ચિત્ત આવે. અહીં ગૃહસ્થાદિના ઘરે પણ બોલી બોલીને યાચના કરવાનો નિષેધ છે. વિશેષ જાણકારી ગીતાર્થ મહાપુરુષો પાસેથી મેળવી લેવી.)
(३४) मनीषिदीक्षादानार्थं पुनरभ्युद्यते भगवति भगवच्चरणयोर्निपत्य नरपतिरुवाच - भदन्त ! २ गृहीतैवानेन महात्मना भावतो भागवती दीक्षेति कृतकृत्य एवायमधुना वर्तते, तथापि मनीषिणमुद्दिश्य किञ्चित्सन्तोषानुरूपमाचरितुमिच्छामः, तदनुजानातु भगवानिति । तदाकर्ण्य स्थिता વીર વીર વીર વીર વીર અષ્ટપ્રવચન માતા છે (૨૮૪) વીર વીર વીરા વીર વીર