________________
विगते की जणो एटले कहो, पण याज श्रमारी कीर्त्तिने शामाटे दणो बो ? यतः ॥ वरं प्राणपरित्यागो, न मानपरिखंकनम् ॥ मृत्योश्च कणिकं दुःखं, मानजंगा दिने दिने ॥ १ ॥ इति ॥ ७ ॥ दूत कम राय, सघली शद्धि मली री ॥ राजवट्ट परगट्ट, कीधी अमे मिली री ॥ ८ ॥ पण सुकुलिणी एक, कन्या कोइ दीये री ॥ तो तस राणी होय, म एद दर्ष दिये री ॥ ए ॥ मन चिंते तव राय, मयणा देनं परी री ॥ जगमां राखुं कीर्त्ति, अविचल एद खरी री ॥ १० ॥ फल पामे प्रत्यक्ष, मया कर्म तणां री ॥ साले दियडा मांदि, वयणां तेढ घणां री ॥ ११ ॥ वले रुंख घनवुड, दाधां जेद दवे री ॥ कुवयण दाधां जेद, न वले ते नवे ॥ १२ ॥
- सांगली डूत कहे वे के अमारा राजाने सर्व शुद्धि मली बे, घने राजवह एटले राजकीर्द ते प्रगटपणे अमे सर्वेए एकता मलीने नेली कीधी बे ॥ ८ ॥ पण अमारा राजाने रुमा | कुलमां उत्पन्न थयेली एवी जो एक कन्या कोइ थपे, तो तेनी राणी थाय, अमारा हैयामां ए हर्ष बे, ए उत्कंठा रही बे ॥ ए ॥ ते वारे राजाए मनमां विचाखुं जे मयणाने परी देउं ए शब्द मारवादी जापानो बे, एटले ए कोढीयाना राजाने मयणासुंदरी श्रापीने जगतमां ए मारी अविचल खरेख कीर्त्ति राखुं ॥ १० ॥ वली मयणासुंदरी पण प्रत्यक्षपणे कर्मनां फलने पामे, मयणा जे कर्मना पसाय थाश्रयी कुवचन बोली बे, ते मारा हैयामां झाडां श्रवलां घणां साले बे ॥ यतः ॥ डाढ खटके कांकरो, नयण | खटके रेण ॥ वयण खटके वाउलो, गयो खटके से ॥ इति ॥ १ ॥ ११ ॥ जेम रुख जे वृक्ष ते ( दव के० ) अग्नि की बयां होय ते ( घनवुड के ० ) मेघवृष्टि थवाथी वले एटले फरी नवपल्लव थाय, पण कुवचने करीने जेनां मन (दाधा के०) बल्यां होय, तो ते फरी या जवमां नवपल्लव थाय नहीं १२
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
Jainelibrary.org