Sambodhi 1978 Vol 07

Author(s): Dalsukh Malvania, H C Bhayani, Nagin J Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 297

मल्लिकामकरन्दनाटकम् । 'अच्छरियं ते वि जियंति ते वि पहसंति ते वि कीलंति ।
उयरभरणे वि पिच्छंति निच्चमवराण जे वयणं ॥१८॥ मकरन्दः - यौवनारम्भे च सब्जातवेश्याव्यसनोऽहम् ।
तापसकुमारः - ( सेारोषम् ) अतः परमश्रव्यचरितोऽसि, मा पुरो व्याहृथाः।
जात्यन्धाय च दुर्जनाय च जराजीर्णाखिलाङ्गाय च ___ ग्रामीणाय च दुष्कुलाय च गलत्कुष्ठाभिभूताय वा । यच्छन्तीषु मनोहरं निजवपुर्लक्ष्मीलवश्रद्धया __ पण्यस्त्रीषु विवेककल्पलतिकाशस्त्रीषु रज्येत कः ? ॥१९॥ मकरन्दः - भगवन् ! अनुचितमभिदधासि । जगतोऽपि यदिह निन्द्यं तद यासां धर्मकर्मवदनिन्द्यम् । तासां पंणहरिणदृशां गवेष्यते किमपरं श्रेयः ? ॥२०॥ अपि च - आगन्तुकेन कार्य घनसलिलं पणवधूवशीकरणम् । एतेषु त्रिषु शक्तो ब्रह्माऽपि न निर्णय कर्तुम् ॥२२॥
. ( तापसकुमारः सरोषमन्यतोऽवलोकयति । ) मनोरमा - भयवं ! पसीय पसीय, पुरओ सुणेहि ।
मकरन्दः - ( सविनयम् ) भगवन् ! कोऽयमस्मासु दैवहतकेषु सोऽयमप्रसादातिरेकः ? । प्रसीद, दुःश्रवमपि निर्भाग्यशेखरस्य मे श्रृणु चरितलेशवैशशम् ।
तापसकुमारः - ( सावज्ञम् ) तर्हि त्वरिततरमावेदय, अतिक्रमति मध्याइसवनसमयः ।
मकरन्दः - कार्पटिकवृत्तितया च ज्ञातिषु स्थातुमशक्यः सुवर्णद्वीपमपहाय पञ्चशैलं द्वीपमाश्रितोऽस्मि ।
तापसकुमारः-समुचितमाचरितम् । ___स्थातुं तेजस्विना शक्यं न जातिषु गतश्रिया ।
अस्तापास्तवपुर्भास्वान् नभस्तेन विमुञ्चति ॥२२॥ १ आश्चर्य तेऽपि जीवन्ति तेऽपि प्रहसन्ते तेऽपि क्रीडन्ति ।
उदरभरणेऽपि प्रेक्षन्ते नित्यमपरेषां ये वदनम् ॥१८॥ २ भगवन् ! प्रसीद प्रसीद, पुरतः शृणु ।