________________
નીતિશાસ્ત્રમાં કહ્યું છે કે મોટાના થોડા અવગુણ ખમી ખાવા જોઈએ. વાત આનાથી આગળ વધી ન હોત, તો આમ ને આમ સુખદુ:ખમાં દિવસો પસાર કરી નાખત, પણ એક વાર રાજગોર ઓધવજી સામા ભેટી ગયા. રાજગોર ઓધવજી એટલે કચ્છની જીવંત સરસ્વતી. માણસ માબાપને માન ન આપે, એટલું ઓધવજીને આપે ! મહારાવે તો સીધું ફરમાન કર્યું કે અયબરહમન ! જનોઈ કાઢી નાખ ને કલમો પઢ, નહિ તો આ જોઈ છે..
“રાજગોરને રાવે તલવાર દેખાડી, પણ એમ એ માને ! એમણે સામનો કર્યો; સાફ રીતે કહ્યું કે એ નહિ બને. ટુકડા થઈશ એ હક; પણ જનોઈ નહિ કાઢ્યું. હવે ઓધવજી જેવી પવિત્ર પ્રતિમાને રાજમાર્ગ પર અડવાની હિંમત ક્યાંથી લાવે? પછીથી પકડીને જેલમાં નાખ્યા.
આખું ગામ આ પાવન પુરુષને છોડાવવા ઊમટ્યું; તો મહારાવ તલવાર લઈને ટોળામાં કૂદી પડ્યા. ઘણા ઘાયલ થયા. કેટલાક લોકો ઉશ્કેરાયા. મહારાવને ત્યાં ને ત્યાં પૂરા કરી દેત, પણ ‘લાખ મરો, લાખનો પાલનહાર ન મરો', જૂનું સૂત્ર યાદી કરી બધા વીખરાઈ ગયા !
- ‘આ વાત માણસ-માણસ વચ્ચેની હતી. લોકો ખમી ખાય, પણ આગળ વધીને હવે માણસ અને દેવ વચ્ચે આવી છે. કુંવરી કમાંબાઈએ સ્થાપેલ વાઘેશ્વરી માતાની મૂર્તિ વિશે તમે સહુ જાણો છો. બે દિવસ પહેલાં પોતાના પઠાણ હજૂરિયાઓ સાથે મહારાવ ત્યાં પહોંચી ગયા. પૂજારી પાસે કલમા પઢાવ્યા. મંદિર તોડી નાખ્યું. મૂર્તિને ખંડિત કરી.
‘અહીંના મુસ્લિમોને પણ આ ગમ્યું નહિ ! તેઓ હિંદુઓની જોડે હૈ ઊભા રહ્યા. મહારાવનો બચાવ કરનારા કહેવા લાગ્યા કે મહારાવને કોઈ શું કોઈ વાર ઘેલછા ઊપડી આવે છે; ઘેલછામાં એ આવું ન કરવાનું કરી બેસે શું છે; પણ આ જવાબ બરાબર નથી. ઘેલછા વખતે મુસ્લિમ સ્થાપત્યોને કેમ જફા પહોંચાડતા નથી ? મુસ્લિમ પ્રજાને કેમ હેરાન કરતા નથી ?
‘અહીંના મુસ્લિમ ભાઈઓ હિંદુઓ સાથે એવા એકરાગથી રહે છે છે કે આ વાત પણ ભુલાઈ જાત, પણ હમણાં તેમણે જાહેર કર્યું છે કે
S 1 કેડે કટારી, ખભે
