________________
મીઠાઈમાં રહેલા ઘેનની અસર થવા લાગી, અને ટપોટપ જમાદારો આંખો ચોળતા જમીન પર સૂઈ ગયા.
વાણિયો મનોમન હસ્યો. આ વાણિયો તે બીજો કોઈ નહીં, પણ વેશપલટો કરીને આવેલો કારાયલનો વીરપુત્ર વીંઝાર હતો. ગાડામાંથી લાકડાં કાઢીને ચિતા રચી, ચિતા પર પોતાના પિતાનું ધડ મૂક્યું અને ચિતા સળગાવી.
ધડ બળી રહે ત્યાં સુધી વીંઝાર ઊભો રહ્યો.
ઉષાના આગમનની તૈયારી થઈ ચૂકી હતી, આથી વીંઝાર પિતાની ચિતાનાં અંતિમ દર્શન કરીને ઝપાટાબંધ ઘર તરફ રવાના થયો.
વિશળદેવ ચોરના વિચારમાં આખી રાત તરફડિયાં મારતો રહ્યો. જેવી સવાર પડી કે તરત જ તપાસ કરાવી. તપાસ કરતાં ખબર પડી કે પેલા ધડને તો અગ્નિસંસ્કાર અપાઈ ગયા છે અને ચોકીદારો હજી ત્યાં લાંબા થઈને ઘસઘસાટ ઊંઘે છે !
આ જાણી વિશળ વાઘેલાને ખૂબ ગુસ્સો ચડ્યો. જમાદારોને ઘેનમાંથી ઉઠાડ્યા. ચાંદખા ચમકીને બેઠા થયા. માનભા ભમ લઈને ખડા થઈ ગયા. તખુભા તલવાર તાણીને હોંકારા દેવા લાગ્યા, પણ હવે શું થાય ? સહુને ખબર પડી કે કોઈ એમને બનાવી ગયો ! વીલા મોંએ એ બધા વિશળ વાઘેલા પાસે આવ્યા.
ક્રોધાયમાન વિશળે તમામ જમાદારોને પાણીચું આપી દીધું.
વિશળ વિચારમાં પડ્યો. ચોર એને કેવી થાપ આપીને ચાલ્યો ગયો! સિપાઈઓની બેદરકારીને લીધે એ પેલા ધડને અગ્નિસંસ્કાર પણ આપી ગયો. એણે વિચાર કર્યો કે હવે ચોરને પકડવાનું કામ બીજાને સોંપવું નથી. આજે રાતે જાતે જ ચોરને પકડવા ધારાનગરીમાં નીકળવાનો વિચાર કર્યો. આ માટે તમામ ચોકિયાતોને સાબદા કરી દીધા.
આ બાજુ વીંઝાર એના બાપની પેઠે પ્રજામાં ઘણો પ્રિય થઈ ગયો હતો. કેટલાય દુકાળિયાઓને એણે મોતના મુખમાંથી બચાવ્યા હતા. આથી એને પ્રજાના જ માણસો રાજા વિશળની યોજનાની રજેરજ માહિતી આપી જતા.
વીરપુત્ર વીંઝર D A
