________________
૧0
રણબંકો રણમલ
જામ રાયધણની વાત આગળ વાંચી ગયા.
એ જામ રાયધણનો મોટો કુંવર દેદો નામોરી કંથકોટની ગાદીએ બેઠો. દેદા નામોરીને સાત દીકરા. સાતમો કુંવર તે રણમલ. ભાગ પાડતાં રણમલને સૌરાષ્ટ્રના વવાણિયા બંદર પાસે આવેલું મૂળા જેવું મોરાણું ગામ મળ્યું.
કુંવર રણમલ પરાક્રમી હતો. એણે બહાદુરીથી મચ્છુકાંઠા તરફનો કેટલોક પ્રદેશ સર કરી લીધો.
કુંવર રણમલ વીર હતો, દાનવીર હતો ને વિદ્યા કળાનો શોખીન હતો. સાથે કવિ અને વિદ્વાન પણ હતો.
એક વાર સાંગણ વાઢેર નામના રજપૂતે પોતાની દીકરી બાદશાહને આપવાનો વિચાર કર્યો. લગ્નની તૈયારીઓ થઈ.
કુંવરી આ લગ્ન ઇચ્છતી નહોતી, પણ આભ સાથે કોણ બાથ ભીડે ? બાદશાહ સામે કોણ થાય ? આખરે એણે રણમલની મદદ માગી. જ રણમલ તો તૈયાર જ હતો. આ વખતે એના વફાદાર સામંતે હું રાજાને ચેતવતાં કહ્યું, શું ‘રાજવી, રહેવા દો ને. બાદસાહ સાથે બાથ ભીડવી કેટલી કપરી કે છે, એ તો તમે જાણો છો.” A ‘તો સામંત, શું મારે બાદશાહીથી ડરીને મારી રજપૂતાઈને કલંક 72 લગાડવું ? રજપૂત ખરો સમય આવે અને સમરાંગણે ન ચડે, તો એના
S ] કેડે કટારી, ખભે ઢાલ
