________________
ભયંકર હતી.
જામ રાવળે લાલચ આપીને જામ હમીરજીના કેટલાક માણસોને ફોડી નાખ્યા હતા. આથી સગા ભાઈનો પણ વિશ્વાસ રાખી શકાય એવું રહ્યું ન હતું.
બહાદુર છચ્છર આ લાખેણી મૂડી સાથે દુશ્મનોથી લપાતો-છુપાતો આગળ ચાલ્યો.
સ્વામીભક્તિની બાજી પર આજે એણે જીવની હોડ લગાવી હતી.
થોડે દૂર જઈને ત્રણે જણાએ ભિખારીનો પોશાક પહેર્યો. ભીખ માગતા હોય એમ હાથમાં રામપાતર લઈ, ભીખ માગતા રસ્તો કાપવા લાગ્યા.
સાપર નામના ગામમાં આવ્યા, પણ દુશ્મનો પાછળ જ હતા. તેઓની સાથે જામ રાવળના માણસો પણ ગામમાં આવી પહોંચ્યા. છચ્છરની સ્થિતિ કપરી હતી. એ રાજકુમારો સાથે ગામમાં ઘેરાઈ ગયો.
પણ છચ્છર વીરબંકો એમ હાર માની જાય એવો ન હતો. એણે બંને કુંવરોને ઘાસની ગંજીમાં સંતાડી દીધા.
ભિયાં કકલ નામનો એક ચોકીદાર ત્યાં રહેતો હતો. એ એક વફાદાર માણસ હતો. એને ચોકી કરવા કહ્યું. સહુ પૈસા પાસે મદારીનાં માંકડાં બની ગયાં હતાં, ત્યારે એ એકલિયો સાવજ બનીને ખડો રહ્યો. જાનના ભોગે પણ આ રાજવંશી બાળકોનું જતન કરવા એણે પ્રતિજ્ઞા કરી.
અને છચ્છર દુશ્મનને થાપ આપવા પોતે એક ઊંટ પર બેસીને આડે રસ્ત ભાગ્યો. એની ધારણા હતી કે લશ્કર એનો પીછો કરશે અને એ રીતે કુંવરોના પ્રાણ બચી જશે.
જામ રાવળ ભારે કુનેહબાજ આદમી હતો. એણે ઊંટના પગના સગડ જોયા. એ જોઈને તરત કહ્યું, | ‘ઊંટના પગના સગડ પરથી જણાય છે કે ઊંટ પર એક જ માણસ 1 બેઠો છે. એના પર ત્રણ માણસનો બોજ નથી. આપણા ગુનેગાર આ ઠા
ત્યાગની ત્રણ મૂર્તિઓ ૩
