________________
લોકો ફત્તને પાગલ કહે. ફg કહે, “જો, જો ! એક વાર હું સિપાહી થઈશ. લશ્કરો હાંકીશ. શહેર જીતીશ. રાજા થઈશ. મારો હુકમ ચાલશે.”
લોકો આ સાંભળી ખડખડાટ હસે.
એવામાં ફસ્તુને એક કામ આવી પડ્યું. પડોશીની ગાય પરગામ મૂકવા જવાની હતી.
બધા ભરવાડનાં છોકરાંમાં ફg સૌથી બળિયો. એને કોઈ ડરાવી, ફસાવી કે હરાવી ન શકે. બાવડાંના અને બુદ્ધિના ખેલમાં એ પાવરધો હતો.
ફનું તો ચાલ્યો. પરગામ જવાનું એટલે સારાં કપડાં પહેર્યા. રસ્તામાં ખાવા માટે ભાતું લીધું અને પડોશીએ વાટખર્ચા માટે પૈસા આપ્યા.
ધીરે ધીરે ચાલતો જાય. વચ્ચે દુહા ગાતો જાય. ભાતું આરોગતો જાય અને ઝાડને છાંયે આરામ લેતો જાય.
પછી ગામ આવ્યું. ગાય સોંપવાની હતી એને સોંપી દીધી. ફસ્તુને ખબર પડી કે આજે દરબાર ભરાયો છે.
ફg ટહેલતો-ટહેલતો દરબાર જોવા નીકળ્યો, પણ પહોંચ્યો ત્યારે દરબાર બરખાસ્ત થઈ ગયો હતો. ઠાકોર અને રાજગુર પાછા વળતા હતા.
ફનું તો ઠાકોરનો દમામ જોવા લાગ્યો. સામેથી આવતા ઠાકોર અને રાજગુરુની નજર તેના પર પડી. રાજગુરુએ ધ્યાનથી આ ભરવાડને જોયો. એના કદાવર શરીર અને બળવાન બાહુની તાકાત માપી. એની તેજસ્વી આંખો ગમી ગઈ.
રાજગુરુએ ઠાકોરને કહ્યું, “આ છોકરો બળવાન લાગે છે, એ લશ્કરમાં જોડાય તો જરૂર બહાદુર સેનાપતિ બનશે.”
ઠાકોરે દૂરથી પોતાના તરફ જોતા ફત્તને બોલાવ્યો. ફતુ એના પોતાના રોફમાં ચાલતો ઠાકોર આગળ આવ્યો. ઠાકોરે પૂછ્યું, “કેમ, તારે સિપાઈ બનવું છે ?”
ફત્તને તો ભાવતું હતું ને વૈદ્ય કહ્યું, એણે કહ્યું, “હોવે.”
હું છું સિપાહી બચ્ચો &
