Jain Yug 1985 1986

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference

Page 61

છૂટાં સુભાષિત થિી દીપે કામ વિકાર, ઈસ્યા વચન બેલે અવિચાર, પણ તુજઝ સિë મુજઝ નેહલઉ, અજર નહી ભડ તણી પરિ ચેષ્ટા કરઇ, લેક હસાડિ વ્રત
સુપન્ન મુઝારિ. ૧૫ અતિ ચરિ, અંબરિ ગાજઈ જેતલઈ, તલીથી નાચઈ મેર, મુખથી બોલે આળપંપાલ. લોક માહિ ભણાઈ જે જેહનિ મનિ વસઈ, તે તેહનઈ નહી દુરિ. ૧૬
વાચાલ. ૧૦
સરવર સાલિ કમલ થઈ, નીરમલ નીર અપાર, વિણુ માન સરોવર હંસનું, ન ઠરઈ મલ (ન) લગાર.૧૭
મોરા ડુંગરડે લવઈ, ઉપરિ ગાજઈ મેહ ૨ બીજી એક પાનાની ખંડિત પ્રત પરથી.
દુરિ ગયાં ન વિસરઈ, સજનતણું સને. ૧૮ લેષ સંદેસ ન મોકલઉ, એતા દિવસ મઝારિ, સજન તું જેણઇ દેસડઈ, તિહાં જાણિ મુજઝ પ્રાણ, તે દુલ મુઝનઈ અઈઈ, જિમ કરવતની ધાર. ૧ કાયા સુની રડવડિ, કસી ન દીસઈ સાન. ૧૯ સજન! કાં તઈ ટાલિઉ, સંદેશા વિવહાર, સજન મ જાણિ સિહ ગઉ, ઘણે દહાડઈ દુરિ, વાંક કસિઉ અમ્હાર, માયા તજી અપાર. ૨ વરસ છેહડઈ મેહ મિલઈ, નાચઇ હરષિ મયુર.૨૦ તુમહ ગાર્મિ કાગલ નથી, કઈ મસિ નથી ત્રીલોક, સજન તુજઝ વિણ મુજઝ નહી, જે દુધ છઈ કઈ અહારે ૧૫ નથી, લેષ ન લઉ એક. ૩
" નિસિ દીન, જેલ તુહનિ આલસ થઉ, અહનિ લિષતાં લેપ, કઈ મન જાણિ માહ, કઈ જાણે જગદીસ. ૨૧ તે કે હાથિ સંદેસડે, સિં ન કાહાવિઉ એક. ૪ એક નારી અતિ સામલી, પાણીમાં હરષઈ કાગલ દૂ લિવું, વિચિ ૨ કરૂં સલામ, તુમ્હ અહ વડે તે દીનથી નીદ હરામ. ૫
૩ ત્રીજી એક પાનાની પ્રત પરથી જઉ અંગુલ ચીવડી, મોકલતા ધરી નેહ, તે તે વાત ચઉગણ, પાડ રાષત એહ. ૬
જિણ દીઠઈ ક્રોધ ઉપસમઈ વાધે અધિક સનેહ ભમરૂ સમરઇ માલતી, હાથી સમરજી વિઝ
પૂરવ ભવ સંબંધ તઉ, તિણ સેતી કેાઈ તેહ. ૧ મરૂથલી સમરઈ કરડે, તિમ સમરું તુઝ. ૭
જિણ દીઠઈ પ્રેમ ઉપસમે, જાગઈ કેધ કષાઈ, કલવતાં નિસિ નીગમઉ, પાપી દિવસ ન જાય,
વયર ભાવ કેય પાછલઉ, તિહુસેની કેહિવાય. ૨ દિન નૂરંત જઉ ગમ્, તુ વિહાણું - વિહાઈ, ૮ બસંતી મૂષિ અમી ઝરી, હસંતાં કુલ ૫રંતિ, સીતલ અન્ન ૧, જનમ પુત્રીનઉ ૨, તું ગુણવતી ગોરડી, કિમ દીસારી અંતિ. ૯
કરસણ હણુઉ કુવાય ૩, નયણે વધું હોયડલઉ, વયણે સાંધ નેહ,
વયર વિરોધ સગાસું ચારે ૪, તું ગોરી કિમ વીસરઈ, જાં ન લઈ એહ દેહ૧૦ સ્વાદહીન કહિવાય. સજન તારિ વિગડઈ, જે મુઝઈ છઈ દુષ, તે દુષ જગદીસર લહઈ, મઈ ન કહાઈ મુષિ. ૧૧ લુણુ ઘણુ કુમાણસ, ઈ ત્રિહ્નો એક સભાવ, મુજઝ ઊપરિ માયા નથી, જાણતું છઉં તુમહ વાત, જિહાં જિહાં મેડિ વાસ , તિહાં તિહાં ફેડે હાંયો. ૧ હું તુજઝ ઉપરિ આવતું, તે જાણિ જગનાથ. ૧૨ કહિતાં દીસઇ કારિમવું, સંભારું સદીવ,
ઊણખાણુ કુમિત્ર ગુણ, કીઓ સે ગત ગાય, થોડે અક્ષરે જાણિજે, તુહ પાસઈ કઈ જીવ. ૧૩ નીચ ન જાણે નંમ્મ, બલહટ ચાપડીયો. ૧ મન ભીતરિ કે બલિ, બાહરિ ધુમ ન હોઈ, વાલેસર એક તું વિના, કુણ ઉલાવઈ ઈ. ૧૪ ૪ થી એક પાનાની પ્રત પરથી નયણે દીસઈ નવનવી, રૂપવંતી ઘણી નારિ, સમુદ્ર તુ મહેદધિ, મેટા સુવવહાર