Jain Yug 1985 1986

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference

Page 94

જેનયુગ
ભાદ્રપદથી-કાર્તક ૧૯૮૫-૬ વણવેલી છે. આ પ્રાકૃતચરિત્રે પ્રાચીન હોવાથી સૂરિ (સંમતિ ટીકાકાર)-ધનેશ્વર-અજિતસિંહ-વર્ધસંસ્કૃત કરતાં વધારે વિશ્વસનીય છે (સ્વ. દલાલ ) માન--શાતિભદ્ર-ભરતેશ્વર-વૈરસ્વામી-નેમિચંદ્રસાગ સં. ૧૨૯૨માં વીજાપુરમાં દેવભદ્રગિણિ, પં. મલય- રેન્દુસૂરિ શિષ્ય ) માણિજ્યચંદ્રસૂરિ કે જેમણે સં. કીર્તિ, પં. અજિતપ્રભગણિ વગેરેનાં વ્યાખ્યાનથી ૧૨૧ (૪) ૬ માં કાવ્યપ્રકાશસંકેતર હતું તેમણે સમસ્ત શ્રાવકેએ સંધના પઠન-વાચનાથ મલયગિરિ- પાશ્વચરિત (પી. ૩, ૧૫૭; જે. ૫) ભિન્નમાલવંશીય કત નંદીટીકા તાડપત્ર પર લખાવી. (પી. ૩, ૩૬ ) શ્રેષ્ઠિ દેહડની પ્રાર્થનાથી સં. ૧૨૭૬માં દિવાળી સં. ૧૨૯૪માં સ્તંભતીર્થવાસી શ્રીમાલવંશીય ઠ. દિને વેલાકૂલ શ્રીદેવકૂપકમાં પૂર્ણ કર્યું; અને શાંતિનાથ સાઢાસુત ઠ૦ કુમારસંહે નિશીથચૂર્ણિની પ્રત તાડપત્ર ચરિતાદિ (જે. ક. ૪૯ ) ગ્રંથે રચ્યા. સં. ૧૨૭૭માં પર લખી (ક. નં. ૩૮ ) સં. ૧૨૯૫માં શ્રીમન મૂલ ચંદ્રપ્રભ સૂરિકૃત પ્રાકૃત સમ્યકત્વ પ્રકરણ દર્શનનલકમાં મહારાજા જયતુગિદેવના રાજ્યમાં મહાપ્રધાન શુદ્ધિ પર ચકેશ્વરસૂરિએ અધૂરી ટીકા મૂકી સ્વર્ગે જતાં ધર્મદેવના સમયમાં ઉપક્રેશ વંશના ચિત્રકૂટવાસી તેના પ્રશિષ્ય પૂર્વોક્ત તિલકાચાર્યો પૂરી કરી; (કાં. સા સાલ્લાકે કર્મ સ્તવ તથા કર્મવિપાકની ટીકાની વડે. નં. ૧૬૯ ) અને તેમણે સં. ૧૨૯૬માં આવશ્યક તાડપત્ર પર પ્રત લખી (જે. પૃ. ૨૬ ) અને તેજ નિયુક્તિલઘુત્તિ (પી. ૨, ૬; પી, ૪, ૭૪ ) તેમજ વષ માં વીસલદેવ રાજ્ય દંડાધિપતિ વિજસિંહના દશવૈકાલિક ટીકા (પી. ૫, ૬-પર) તથા બીજા વારામાં સંડેરગચ્છીય ગણિ આસચંદ્ર શિ૦ પંડિત સામાચારી-જૈન સાધુ શ્રાવકના આચાર-સંબંધી ગુણાકરે પવિધાવશ્યક વિવરણ તંગ શાસ્ત્રમાંથી) ની સં. ૧૩૦૪માં અનેક ગ્રંથ પર વૃત્તિઓ જેવી કે શ્રાવક તાડપત્ર પર પ્રતિ લખી (પા. સૂચિ નં. ૩૭) સં. પ્રાયશ્ચિત્ત સામાચારી–પૌષધિક પ્રાયશ્ચિત્ત સામાચારી૧૨૯૬માં ત. દેવેન્દ્રસૂરિ,વિજયચંદ્રસૂરિ, ઉપા.દેવભદ- ચૈત્યવંદના વંદનક-પ્રત્યાખ્યાન લઘુવૃત્તિ-શ્રાવક પ્રતિગણિના વ્યાખ્યાનની અસરથી વીજાપુરમાં નાગપુરીય ક્રમણ સૂત્રવૃત્તિ-સાધુ પ્રતિક્રમણુસૂત્ર લઘુતિ (પી. શ્રાવકે એ પાક્ષિક પ્રતિક્રમણની ચૂણિ અને વૃત્તિ ૪, ૧૦૮), પાક્ષિકસૂત્ર–પાક્ષિકક્ષામણુકાવચૂરિ આદિ તાડપત્ર પર લખાવી (પી. ૧, ૩૫; ખં. શાંતિ. ભં.) રચી. (જેસ. પ્ર. ૨૦, ૩૬) તેઓ સં. ૧૩૦૪ સુધી અને તે વર્ષમાં મહારાજા ભીમદેવના રાજ્યમાં મહા- વિદ્યમાન હતા. મંડલેશ્વર રાણક વીરમદેવની રાજધાનીમાં વિદ્યપુર ૫૬૩. વળી સં. ૧૨૭૮માં ચંદ્રકુલના વર્ધમાન (વીજાપુર)માં રહીને મલયગિરિકૃત સંગ્રહિણી ટીકા સૂરિ-જિનેશ્વર-નવાંગીવૃત્તિકાર અભયદેવ-જિનવલ્લભતાડપત્ર પર લખાઈ (જે. ૩૫.)
જિનશખર-પન્દુ શિષ્ય અભયદેવસૂરિ (બીજા) પ૬૧ આ સમયમાં (સં. ૧૨૯૦ પછી) એ “શ્રી’ એ શબ્દથી અંકિત જયન્તવિજય કાવ્ય વિશેષાવશ્યક પર શિષ્યહિતા નામની ટીકાની તાડપત્ર (પ્ર. કાવ્યમાલા નં. ૭૫), સં. ૧૨૮૦માં શ્રીપ્રભસૂરિએ પરની પ્રત આશાદિત્ય નામના કિંજે લખી તે લેખકે હેમચંદ્રના કારકસમુચ્ચાધિકારત્રયમાંથી પહેલા બે ખ૦ જિનપતિસૂરિના પરમભક્ત મોઢ વંશીય શાંતિ અધિકાર પર વૃત્તિ, સં. ૧૨૮૧માં લક્ષ્મીધર તિલકનામના શ્રાવકને યમતિ નામની ભાર્યાંથી થયેલ મંજરીકથાસાર, સં. ૧૨૮૨માં (ખ૦ જિનપતિસૂરિ પ્રદ્યુમ્ન નામના પુત્રની ભાર્યા લક્ષ્મી માટે પ્રશસ્તિ શિ૦) ઉક્ત પૂર્ણભદ્ર ગણિ એ સ્થાનાંગ-ભગવતીરચી પ્રાંતે મૂકી છે. તે લક્ષ્મીએ વર્ધમાન (વઢવાણ) ઋષિસ્તવમાંથી ઉદ્ધરી અતિમુક્તચરિત્ર પાલણપુરમાં, નામના પુરમાં દેવભદ્રસૂરિનાં વ્યાખ્યાન સાંભળી આ અને તેણેજ સ. ૧૨૮૫માં જેસલમેરમાં છ પરિચછેદપ્રત લખાવી તેજ સૂરિને અર્પણ કરી તે ભાં. ઈ. વાળું ધન્યશાલિભદ્રચરિત તેમજ જેસલમેરમાં સં. માં મેજૂદ છે.
૧૩૦૫ બાણશન્યાનલગ્નૌ?) કૃતપુણ્યચરિત્ર (માટી ૫૬૨ આ વસ્તુ-તેજ-યુગમાં બીજા ઘણા ગ્રંથ. ટોલી ભં. પાલીતાણા) આદિ રચ્યાં. આ ધન્યશાલિકારે થયા – સં. ૧૨૭૬માં રાજગછના અભયદેવ- ભદ્રચરિતમાં સર્વદેવસૂરિએ સહાય આપી છે અને
વાળ ધન્યશાલિત) કૃત
હત્યશાલ