________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. २४३ माहात्म्य ते साधेलामंत्रनुज ? अनेदारियनापुःखथी घेरथी हुँ निकल्यो बूं, ते हजी पालो घेर पण गयो नथी. हवे आ मंत्रसिदि मुने मली बे, तेथी घेर जश्श अने सर्व वस्तु मंत्रसिदियी संपादन करीश ? एम वातो करतां बेदुजण केटलो एक रस्तो कापता चाव्या, त्यां तोते बेदु जणने पोत पो ताने गाम जावानो मार्ग जुदो जुदो फंटाणो. त्यारे सिमपुरुषे कह्यु के हे सखे ! तमारो देश तो आ निकट अाव्यो, ते माबाहाथ तरफज ने तेथी तमारे हवे ते तरफ जावू पडो, ने मारे दक्षिण तरफने मार्गे जावं पडशे, कारण के मारु गाम दक्षिण तरफले. परंतु आपण बेदने हवे वि योग थाशे ? माटे हे मित्र! तमें मारा मित्र बो, तेथी जे कहो ते आपुं ? तमो मागो तो ढुं तमने कोटि इव्यनुं दान देवाने पण समर्थ j ? त्यारे ते गणधर विचारवा लाग्यो के कोटि इव्यनो लान मने, ते गुंका मनो ! परंतु जो मंत्र मले, तो दरि जाय. तेम मानी असंतुष्ट एवो गणधर ते सिहपुरुष पासें वतालदत्त मंत्रनी याचना करवा लाग्यो. त्यारें सिहपुरुपें कह्यु के ए मंत्र तो ढुं तमने आपुं, परंतु ते मंत्र, धर्मिष्ठ पुरुषने साध्य ले, तेने जो कोई अधर्मी साधे जे. तो तेना प्राणनो नाश थजाय जे. एम समजाव्यो, तो पण ते ज्यारें पोताना कदाग्रहथी निवृत्त थ यो नहिं. त्यारें दाक्षिण्यनिधि एवा ते सिपुरुचे वेताल मंत्र प्राप्यो अने ते मंत्र साधवानो विधि पण कह्यो. पनी ते पोताना स्थानक प्रत्ये गयो. हवे गणधर शेठ, पोताना देशपामें सुसीम नामा नगरमा पोतानो मामो ज्यां रहे ले, त्यांावी ते मामाने घेर गयो, केटला एक दिवस त्यां सुखेंथी रह्यो.
एक दिवस पोताना मामानी आगल ते वेताल मंत्र साधवानी सर्व वात कहि बतावी अने तेमनी रजा लश्ने कालिचतुर्दशीने दिवसें रात्रे स्मशानमां गयो. त्यां जर कुंम बनावी, तेमां होमवा योग्य आहुतियो वि धिथी होमवा तथा ते मंत्रनो जाप करवा जेवामा लाग्यो, तेवामां तो त्यां नाना प्रकारनी जयकारक चेष्टा थवा लागी, तो पण ज्यारे ते जय न पाम्यो, त्यारें तो ज्यां ते वेठो हतो, तेज सर्व नूचक फरवा लाग्युं अने एकदम नयंकर शब्द थयो, तेथी तेनुं चित्त कंपायमान थइ गयुं, अने तेथी तेने ते मंत्रनुं एक पद पण विस्मृत थ गयुं. त्यां तो मंत्रा धिष्ठाता वेताल जे हतो ते, तेने मंत्रचष्ट थयेलो जोइने कहेवा लाग्यो
