________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. ३१ आपी. पडी ते सुरपतिसाधु, विशुपचारित्रने पालतो थको गुमध्याने पकश्रेणि पर चढी केवलज्ञान अने दर्शनने नत्पत्र करी घणोक काल पृथिवीपर विहार करी नवोपग्राहि कर्मोने खपानी, परंपद जे मोद पद, तेने प्राप्त थयो. __पनी श्रावकधर्म जेने प्राप्त थयो ने एवा ते पद्मोत्तर कुमारने हरिवे गादिकें, तेना पितानी राज्यगादी पर बेसास्यो. अने ते माहामांमलिक राजा थयो. हवे हरिवेग विद्याधर, ते पद्मोत्तर राजाने वैमानमां बेसारी पोताना वैताढ्य पर्वत पर वसेला सुनौम नार्मा नगरप्रत्ये तेडी लाव्यो. अने त्यां घणुंज तेनुं सन्मान कर्पु, पड़ी कह्यु के हे मित्र! आ मारा वै ताढय पर्वतनी उत्तर तथा दक्षिण श्रेणिना राज्यने तथा आ मारी विद्याध रपणानी विद्याने आप ग्रहण करो. त्यारें पद्मोत्तर कुमार बोल्यो के हे मित्र ! मारामां अने तमारामां काहिं अंतर ? जे आपy राज्य बे, ते मारुंज बे,कारण के आपनाथी हुँ को रीतें जुदो नथी. वली आ मने उर्लन एवो जिनधर्म आपीने मोदरूप राज्य आप्युं, तो हवे आ लौकिक राज्य ते तेनी गणतीमां क्या रयुं ? वली हे मित्र! आ जगतमां आप जेवा धर्मोपदेशना करनार पुरुषो तो घणाज थोडा २ ॥ यतः ॥ ये इव्यव्यय कारिणः गुजरते ते संत्यदो कोटिशो, ये कष्टानिनिविष्टलष्टवपुषः स्तोका न तेन्योऽपि ते ॥ नानाशास्त्रविचक्षणा नुवि तु ये ते चापि नो उर्लना, ये जैन्युक्ति विधायिनः प्रशमिनो चित्राः पुनस्तेऽधुना ॥१॥ अर्थः-सारां सांसारिक काम माटे व्यनो व्यय करनारा पुरुषो तो कोटि शः मले बे. परंतु तेमांथी कष्टमां पडेला एवा फुःखी जनना दुःखने मटा डवाने इव्य व्यय करनारा तो थोडा पण मलता नथी. तेमज विविध प्रका रना शास्त्रान्यासमां विचक्षण तो आ पृथ्वीने विषे घणाज, परंतु आप जेवा मोदकारक जैनधर्मना जाणनारा तो मांम वेत्रण मले, तो मले ? एम ते हरिवेगनी प्रशंसा करीने वली कडं के हे मित्र! मारी तो एवी मनीपा डे के हवे आपण बेदने वियोग न थाय माटे आपणे एकत्रज रहीने आ वैताढयनी उत्तर दक्षिण श्रेणिना राज्यो चलावीये. अने ते राज्यनांज सुख जोगवीये. वली ते राज्यसुख पण क्यां सुधी जोगवीयें, के ज्यां सुधी आपण बेदुने राज्यधुरने धारण करे, एवा वे पुत्रो उत्पन्न न थाय त्यांसुधी?