________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. एए या राज्यरूपपांजरामां नाख्या . तो हवे ते राज्यपंजरमां नाखवारूप अमारु जे उष्कत, ते मिथ्या हजो. एम ज्यां कहे , त्यां तो ते पृथ्वीचं उनी सोले स्त्रीयोने खबर पड़ी के पृथ्वीचंकुमारने केवल ज्ञान प्राप्त थy. तेथी विकसित ने नेत्रकमल जेनां एवी ते सोले स्त्रीयो, त्यां पोताना केवल शानी स्वामीने नमन करी त्यां बेठेलां पोतानी सासु पद्मावती राणीनी पळवाडे बेतीयो. त्यांबेां बेनां नगवाननी शांतमुश जोड्ने संवेगातिशयथी अनित्यनावना नावतां गुक्तध्याने पकश्रेणी आरोहि, चारे घातिकर्म खपावी ते सोल्ने स्त्रीयोने त्यां वेगंज केवलझान उत्पन्न थयुं. त्यारे तेउने पण सौधर्मे आवी इव्यलिंग एटले साधुनो वेश आपी ते इं३ तथा देव तायें तेमनी स्तुति अने नमन कयुं. हवे आयु महोटुं आश्चर्य जोश्ने सुधन सार्थवाह तो विचारवा लाग्यो, के अहो! जेवू मने गुण सागरकेव लीयें कह्यु हतुं, तेवूज आ आश्चर्य थयुं . एम ज्यां विचार करे , त्यां तो ते पृथ्वीचं केवलीयें धर्मदेशना देवा मांमी. ते जेमकेः
हे नव्यजीवो ! हे नसत्त्वना धणी ! तमो कोकालें धर्ममां प्रमाद करशो नहिं. अने नष्टरितक्षेपिसंग एवा संयमने स्वीकारो. वली जु. जन्म मरणरूप जेमां जल , अने कषायरूप जेमां महोटा मत्स्यो . राग शेषरूप जेमा वेल वधे ये एवा संसारांबुधिने, सुसम्यत्त्वरूप जेमां स्थिति स्थान , पांच संवर होवाथी आश्रवरहित, निपुणज्ञानरूप ना विकें युक्त, एवा चारित्ररूप नाव विना तमो कोकालें तरी शकशो नहिं. अने ते चारित्ररूप नाव, मनुष्यजन्मरूप सामग्री विना प्राप्त थातुंज नथी. वली ते मनुष्यजन्म सामग्री पण, कोइएक वाणीयाना पुत्रोयें पोतानां अमूल्यरत्न वेची नारख्या अने ते जेम तेने पाबां मट्यां नहिं, तेम मलती नथी. अर्थात् जीवने मनुष्यसामग्री मलवी अत्यंत उर्लन ले.
आवां वचन सांजली सदुको पूबवा लाग्यां के हे प्रनो! ते वाणीया ना पुत्रो कोण हता? तथा तेमणे ते रत्नो केवीरीतें वेची नाख्यां? ते कहो. त्यारे केवली कहे डे, के एक तामलिप्ती नामा नगरी, तेमां श्रीकीर्ति नामा राजा राज्य करे जे. ते राजायें पोताना गामना रहेनांरा सदुको ने कहेवराव्यु के मारा गामना रहेनारा माणासोयें जेटली कोटिव्य होय, तेटली ध्वजा पोताना घरपर चडाववी. अने थाम कहेवराववाथी
