Book Title: Heersaubhagya Mahakavyam Part 02
Author(s): Devvimal Gani, Sulochanashreeji
Publisher: Kantilal Chimanlal Shah
________________
सर्ग १३ श्लो० १३६-१३८]
हीरसौभाग्यम्
શ્લેકાર્થ
પાસેથી જાણે શીખેલી ન હોય તેવી નમ્રતાને ધારણ કરનારા શેખ અબ્દુલે સૂરિજીની આગળ સ્વમુખે વાણીને પુષ્ટ કરી. છે ૧૩૫ ૫ ૧૩૬ છે
अथ स्वमतामुशिष्टिपृच्छा
पैगम्बरैः समयेषु सूरे पुरातनैर्व्याहृतमेतदास्ते । निक्षिप्यते न्यास इव क्षमायां यमातिथियों यवनस्य वंश्यः ॥१३७॥
खुदाहृयश्रीपरमेश्वरस्यास्थानी स्थितस्याधिपतेरिवोर्त्याः । उत्थाय पृथ्व्याः परिवर्तकाले गन्ता समग्रोऽपि जनः पुरस्तात् ॥ १३८॥
हे सरे, नोऽस्माक पुरातनैः प्राचीनः पैगम्बरैः । केचनास्मन्मार्गप्रवर्तकाः विशिष्टसिद्धिबुद्धिभाजो महापुरुषा अभूवन, तेऽस्मन्मते पैगम्बर इति संज्ञकाः प्रोच्यन्ते । तैस्तत्कृतेषु समयेषु शास्त्रेषु मध्ये एतन्मया श्रीमत्पुरो निवेद्यमान व्याहृत' भाषितमास्ते । एतत्किम् । यः कश्चन यमस्य कृतान्तस्य अतिथिः प्राधुणकः । मृत इत्यर्थः । यवनस्य । जातावेकवचनम् । तुरुष्कस्य वंश्यो गोत्रजन्मा तुरुष्को न्यासो निःक्षेप इव स्थापनिके च क्षमायां भूमध्ये निक्षिप्यते स्थाप्यते । स क्षोणीनिक्षिप्तः समग्रः समस्तोऽपि यवनवंश्यः तुरुष्कजातीयः परिवर्तकाले कल्पान्तकाले पृथ्व्या भूगर्भादुत्थाय बहिनिर्गत्य स्वस्वस्वरूपेण खुदा इत्यस्मत्परंपरायां नाम यस्य तादृशश्य श्रिया समग्रलक्ष्म्या युक्तस्य परमेश्वरस्य समग्रहिन्दुवगैंायमानस्य जगदीश्वरस्य पुरस्तादग्रे गन्ता गमिष्यति । किंभूतस्य खुदाह्वयश्रीपरमेश्वरस्य । आस्थानी स्वास्थानसभामागत्य स्थितस्य उपविष्टस्य । कस्येव । अधिपतेरिव सभामासीनस्य उव्या भूमे तुपस्याग्रे समस्तोऽपि जनः समावाति स्वस्थन्यायनिर्मापणार्थम् ॥
પ્લેકાર્થ
હે આચાર્ય દેવ, અમારા પ્રાચીન પયગંબરએ શાસ્ત્રમાં આ પ્રમાણે કહ્યું છે કે “મરી ગયેલા પવનને પૃથ્વીમાં થાપણની જેમ દાટવાથી, જ્યારે પૃથ્વીને પ્રલય થાય
Page Navigation
1 ... 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472 473 474 475 476 477 478 479 480 481 482