________________
ખ પહેલો-પ્રવેશ
આપણે પેદા કરવા શકિતવાન નથી તેને આપણે મારવાને તત્પર થવું ન જોઈએ” આવી રીતની કેળવણી જન્મથીજ દરેક જનને મળતી હેવાથી તેઓ સ્વભાવિક રીતે જ માયાળ હોય છે; વધુમાં તેઓને એમ પણ શિખવવામાં આવે છે કે “ દુનિયા અસાર છે સ ના કર્મ પ્રમાણે જન્મે છે, સુખ ભોગવે છે, દુઃખ ભેગવે છે કે જ્યાં સુધી તેનાં કર્મ ખપી જતાં નથી ત્યાં સુધી તેને આ સંસારમાં ભમવું જ પડે છે; ભવ સંસારમાં ભમવું ન પડે તે માટે દરેકે શુભ, સારા, પરોપકારી, ને દયાળું કામ કરવાં. બનતા સુધી દરેકને ઉપયોગી થઈ પડી પોતાને અને બીજા વચ્ચે અંતર ન ગણતાં, બધા સરખાજ છે એમ ગણી. રાગ, દેશ, ત્યાગ કરી, સંસારનાં કાર્યો પર વધુ ધ્યાન ન આપતાં તે પરમ સચ્ચિદાનંદનું જ ધ્યાન ધરવું, કે જેથી મેક્ષ માર્ગ સુજે અને આ સમારકાં વધુ અઠવાવું નહિ પડે.”
આવી કેળવણી સામાન્ય રીતે નેને મળતી હોવાથી તેઓ દરેક તરજ માયાળ રહે છે, અને કોઈ ગુન્હેગાર હોય તો તેના તરફ પણ દયાની લાગણીથી જ જઈ “હશે ! તે પોતાનાં કર્મનાં ફળ ભોગવશે !” એમ કહી છોડી દે છે. આ કારણથી પણ દુનિયાના કેટલાક છે તેમનાં માયાળપણાનો લાભ લે છે. દુનિયામાં એક જ જાતનાં માણસ નથી; કેટલાક સારા, કેટલાક ખરાબ, કેટલાક થોડા ખસબ, કેટલાક થોડા સારા વિગેરે સ્વભાવના માણસે નજરે પડે છે. એમાંથી ઘણાક તો બીજાને દુઃખ દેવામાં, અથવા રંજાડવામાં કે પોતાના સ્વાર્થ સાધવામાં જ
શિયારી માને છે. એવા મનુષ્યો જૈનધર્મ માટે ગમે તેવું બોલે, ગમે તેવું લખે, છાપે કે છપાવે છે તે સંબંધમાં જૈનો કાંઈ ખબર કહાડતા નથી અને જે કવચિત ખબર કહાડે છે અને તેઓ તરફથી પિતાને અને પિતાના ધર્મને હાનિ થવા જેવું થયું છે, એવી છે કે ખાત્રી પણ થાય છે તે પણ તે સંબંધમાં તેઓ કાંઈ પણ ઉપાય નહિ જતાં શાંત રહે છે અને કહે છે કે “ હશે ! જે કરશે તે ભરશે! આપણે ધર્મ સિાથી ઉત્તમ છે છતાં તેને તેઓ ભલે ગમે તેમ વગેરે તે તેથી શુ થયું ! સૂર્ય સામે ધૂળ નાખનારની જ આંખે ધૂળથી ભરાય છે, તેથી કાંઈ સૂર્ય ઢંકાતો નથી, તેમ ઝાંખો થતો નથી તે જ રીતે તેઓ પોતાના કર્મનાં પૂળ ભગવશે !!”
