________________
૭૮
શીખા પણ રાખીશ!' સાધુઓ તે પાંચ મહાવ્રત ધારણ કરવા શકિતવા છે, પણ મારાથી તે બની શકે એમ ન હોવાથી, હું ફક્ત સ્થલ છવાની હિંસાને ત્યાગ કરીશા ! સાધુઓ કંચન કે લક્ષ્મી રાખી શકતા નથી, કેમ કે તેઓ પરિગ્રહ રહિત છે, પણું મારાથી તે રીતે બનવું અશક્ય છે, તેથી હું સુવર્ણ મુદ્રાદિક રાખીશ ! સાધુઓ ઉપાનને ત્યાગ કરી શકે છે, પણ મારાથી તેમ બની નથી શકતું, તે માટે હું ઉપાનને ધારણ કરીશ સાધુએ શીલથી સુગંધીત છે, પણ હું તે કરવા અશકત હોવાથી મારી શૈધ ટાળવા માટે ચંદનાદિકની સુગંધી રાખીશ ! સાધુઓએ તો મેહને ત્યાગ કરવો જોઈએ, પણ મારાથી દેહ ત્યાગ થતે નહીં હોવાથી મોહના ચિન્હરૂપ છત્રને મસ્તક ઉપર ધારણ કરીશ, ! સાધુએાએ તો નિર્મળ મનવાળા થવું જોઈએ, પણ હું તો, તેથી ઉલટ ક્રોધ, માન, માયા, ભ, આ ચારે કપાયે સંયુકત છું, અને તેથી કાય વસ્ત્ર અને થત ગેલરંગવાળાં વસા હું પહેરીશ ! સાધુઓ તો પાપથી ભય પામ ઘણા જીવવાળા સચેત જળનો ત્યાગ કરે છે, પણ મારાથી તેમ નથી. બની શકતું માટે હું તો પરિમિત. જળથી સ્નાન કરીશ અને તેજ જળ પીશ!” આ રીતે મરીચિએ વિચાર કર્યો અને સ્વમતિ કલ્પનાયે. એક નવો મત ઉત્પન્ન કર્યા, અને તે મત ચઢાવ્યા, અને આ મત પારિવાજ કોને થશે.
ભરતાજ
બાહુબલી
- મરિચિ
(પરિવ્રાજક મતને સ્થાપક) . ઉપર જણાવેલા વિચાર પૂર્વક પોતાની બુદ્ધિથી પિતાનું લિંગક તેવો વેષ ધારણ કરી, મરીચિ રૂષભદેવ ભગવાન સાથે વિહાર કરતો અને ખચ્ચર જેમ ઘેડ કે ગધેડે બેમાંથી એકે નથી તેમ, મુની કે ગૃહ બેમાંથી એક પણ નહીં, પરંતુ બંનેના અંશવાળો વેષ ધારણ કર્યું, પણ જે કોઈ તેને ધર્મ વિશે પુછે, તેને સાધુને યથાર્થ ધર્મ કહેતે