________________ मित्रानन्दादे चित्रसेन चरित्रम् જશા कथा અને બે મિત્રોએ ત્યાં ઊંચા કિલ્લાઓથી વિંટળાયેલું એક મોટું જિનમંદિર જોયું. (35) मुखांधिकरशौचं तौ कृत्वा पुष्करिणीजले। अन्तःप्रविश्य प्रासाद-वरशोभामपश्यताम् // 836 // વાવડીનાં પાણીમાં મોટું અને પગની શુદ્ધિ કરીને અંદર જઈને મંદિની શ્રેષ્ઠ શોભાને જોઈ. (836) वर्णिकाप्सरसां विश्व-कर्मणेव विनिर्मिता / दद्दशेऽमरदत्तेन तत्र पाञ्चालिकैकका // 837 / / વિધાતાએ અપ્સરાઓમાં શ્રેષ્ઠ એવી બનાવેલી ન હોય તેવી એક પુતળી અમરત્તે જોઈ. (837) 1 पश्यन्नेतामथो जातो-ऽमरः स्मरशरातुरः / विदाञ्चकार नो तृष्णां न क्षुधां न श्रमं च सः // 838 // - તેને જોઈને કામદેવથી વ્યાપ્ત થયેલો અમરદત્ત ભૂખ-તરસ અને થાકને ભૂલી ગયો. (838) मध्याह्नसमये जाते मित्रेणेति प्रजल्पितम् / आवां हि नगरं यावो येनोत्सूरं प्रजायते // 839 // મધ્યાહ સમય થતાં મિત્રાનંદ મિત્રને કહ્યું કે આપણે બન્ને નગરમાં જઈએ. કારણ કે જમવાનો સમય વીતી જાય છે. (839) स स्माह ननु भो भद्र क्षणं तावद्विलंबयया / यावत्पाञ्चालिकामेतां सम्यक् पश्याम्यहं सखे // 840 // . તે બોલ્યો કે હે ભદ્ર ! એક ક્ષણ ઊભો રહે જેથી હું આ પુતળીને સારી રીતે જોઈ લઉં ? (840). कुतूहलेन यारुढा तस्यास्तुने कुचस्थले। परिश्रान्तेव सा द्दष्टिः स्थिता तत्रैव तस्य तु // 841 // તે પુતળીના ઊંચા સ્તન ઉપર ફતહલથી જે દ્રષ્ટિ સ્થાપના કરી હતી. તે દ્રષ્ટિ થાલી ન હોય તેમ ત્યાં સ્થિર થઈ. (841). " g ll84 IIII Ac. Gunratnasuri MS Jun Gun Aaradhak
