________________
ભીમસેનની નાશભાગ સૌને છોડતાં મારું અંતર વલેવાઈ જાય છે. પણ તેમ ક્ય સિવાય છૂટકો નથી. હવે અહીંથી તમે અર્ધો જન જેટલું ચાલશે એટલે સુરંગ પૂરી થશે ને ગાઢ જંગલ શરૂ થશે. એ જંગલ પસાર કરતાં એક ગુફા આવશે. એ ગુફા પસાર કરશે એટલે તરત જ વસ્તી આવશે. ત્યાંથી તમે ઠીક લાગે ત્યાં જશે.
અને સ્વામિન્ ! હું પામર જીવ તમને શું કહું ? એ મારો અધિકાર પણ કયાંથી? પરંતુ હિંમત રાખજે. ને રાણીમાં તેમજ કુંવરની સંભાળ રાખજે. ધર્મનું જતન કરજો. વીતરાગ પ્રભુનું નિરંતર મ ણ કરે. તેને પ્રભાવથી સૌ સારા વાના થશે.” . એટલું કહેતાં તે સુનંદા રડી પડી. સુશીલા અને ભીમસેનની આંખમાં પણ આંસુ આવી ગયાં. ભીમસેને તેને એક સોનામહોર આપી. પણ સુનંદાએ તે ન લીધી. અને રડતી આંખે તેણે એ બધાંયને વિદાય આપી.
એ બધાં દેખાતાં બંધ થયાં ત્યાં સુધી એ મશાલ ધરીને ઊભી રહી. તે દેખાતાં બંધ થયાં કે તરત જ તે ઉતાવળી ગતિએ પાછી ફરી. અને સુરંગને ઉઘાડી, કેઈને ખબર ન પડે તે રીતે બંધ કરીને પિતાના ખંડમાં જતી રહી અને જાણે કંઈ બન્યું જ નથી એમ બધી પ્રવૃત્તિ કરવા લાગી.
