________________
ભીમસેન ચરિ
આ સાંભળતાં ભીમસેનની આંખમાં પાણી આવી ગયાં. તેનુ કરુણાદ્ર' હૈયું એલી ઊઠયું : અરેરે ! મારા નાના ભાઈની આ દશા ? કેવેા પ્રતાપી ને પરાક્રમી હતા ! હાય ! આજ તેની કેવી અવદશા થઈ ગઈ છે ! હાય, ગુસ્સામાં એ ભૂલ કરી બેઠે, પણ એમાં તેનો શુ વાંક ? એ તે બિચારા નિમિત્ત જ છે. મારા જ નશીબમાં જ્યાં ભાગવવાનુ લખ્યુ હાય ત્યાં કાણુ મિથ્યા કરી શકે ? નહિ....નહિં...... તેને માફ કરીશ, તેને ગળે લગાડીને તેને ભરપૂર પ્રેમ કરીશ અને કહીશ. ભૂલી જા, ભાઈ ! ભૂલી જા બધું. એ એક કુસ્વપ્ન હતું ઊડી ગયું. હવે સવાર થઇ. તેના આન ંદ માણુ....’ પિતાજી ! શું વિચારમાં પડી ગયા ? ’ ભીમસેનને આમ શૂન્યમનસ્ક થયેલા જોઈ દેવસેને પૂછ્યું . કંઈ નહિ, બેટા ! ' પેાતાની
વેદના છુપાવતા
૨૮૮
ભીમસેને કહ્યું.
તે! હવે આપ શી આજ્ઞા કરી છે ?” કેતુસેને પૂછ્યું. એ પણ આ વાતમાં હાજર હતા.
મારા આત્મા તેા મને તીથ યાત્રા કરવા કહે છે.' પિતાજી ! આ અવસર વિજયયાત્રા માટેના છે. તી. યાત્રા પણ કરીશું. પહેલુ કતવ્ય અત્યારે આપણા માટે રાજગૃહીને સંભાળવાનુ છે. દેવોને દલીલ કરી.
બેટા ! તારી વાત મરામર છે.' પરંતુ મારા આત્મા યુદ્ધથી ડરી રહ્યો છે. નિર્દેષાના લેાહી રેડવાથી એ કપી રહ્યો છે, અને કાની સામે યુદ્ધ કરવાનું ? મારા જ નાના
