________________
દેવના પરાભવ
૩૦૩
કઇ વેદના તેને આમ આંસુ પડાવતી હશે ?' ભીમસેનના દયાળુ મને એક પછી એક પ્રશ્નો ઊભા કર્યાં.
પથારીમાંથી ઊભા થઈ તરત જ તેણે અવાજની દિશા તરફ કાન માંડયા. અવાજની કરુણા તેના અંતરને સ્પશી ગઈ. તાખડતાખ કશે। ય વિચાર કર્યાં વિના એણે એ દિશા તરફ ચાલવા માંડયું. જેમ જેમ એ સ્વરની દિશા તરફ આગળ વધતા ગયા, તેમ તેમ એ સ્વરમાં શેાકની ઘેરાશ વધુ ને વધુ તીવ્ર બનતી ગઇ. ભીમસેને ઝડપ કરી, ઉતાવળથી એ અવાજ જ્યાંથી આવતા હતા, ત્યાં આવી ઊભા રહ્યો.
ભીમસેને ત્યાં આવીને જોયુ. તા એક સુંદર ને સ્વરૂપવાન યુવતી છાતીફાટ રડી રહી હતી. તેની આંખેામાંથી ચેાધાર આંસુ દદડી રહ્યાં હતાં. તેના દેહનુ સૌન્દ્રય તા એટલું અધુ' ઝગારા મારતું હતું, કે એ અંધારી રાતે પણ તેના દેહ સૌન્દ્રય દીપિકા જેવા લાગતા હતા. માથાના વાળ કરી ને છાતી પર હાથ પછાડી પછાડી તે રડી રહી હતી.
છુટા
દૃશ્ય તે. ખરેખર દિલને અનુકંપા જગાડે એવું હતુ. ભીમસેનનું હૃદય આ બન્યું. યુવતીથી ઘેાડે દૂર ઊભા રહી મમતાભર્યા અવાજે પૂછ્યું:
.
હું બેન ! તું આમ મધરાતે શા માટે વિલાપ કરી રહી છે ? અને તુ કાણુ છે?
ભીમસેનને જવાબ આપવાને બદલે તે એ યુવતી
