________________
ભીમસેન ચરિત્ર જીવતે ભીમસેન અને ક્યાં આજ વન વન રખડતે કંગાળ ભીમસેન ? એ પણ કમની જ લીલા ને ?
ત્યાં તો દેવસેન પણ રડી ઊઠઃ “પિતાજી ! હવે તે ખાધા વિના મારાથી જરા પણ ચલાશે નહિ. ગમે તેમ પણું મને તમે કંઈ ખાવાનું લાવી દે. મારાથી ભૂખ્યા નથી રહેવાતું. અને તમે જે ખાવાનું ના આપી શકો તેમ છે, તે તમારી તલવારથી મારું મસ્તક છેદી નાંખે. એથી મારાં બધાં જ દુખ શાંત થઈ જશે.”
“એવું અમંગળ ન બેલ બેટા ! હમણા જ આપણે સામે ગામ પહોંચી જઈશું. ત્યાં સુધી તું ધીરજ ધર, આટલે સમય તે ભૂખ સહન કરી તે હજી થોડી વધુ ભૂખ સહન કર. આમ હિંમત ન હારી જા. દુઃખમાં તે તારે કૌધ ધારણ કરવું જોઈએ.
3. પિતાના વચને ઉપર વિશ્વાસ રાખી બંને કુમારે - પિતાના પગને પરાણે ઘસડતા આગળ ચાલવા લાગ્યા. પણ થડે સુધી ચાલતામાં જ તેઓ થાકી ગયા અને રસ્તા વચ્ચે બેસી પડવી. બેસીને રડવા લાગ્યા અને ભૂખની ફરિયાદ કરવા લાગ્યા.
ભીમસેને ફરીથી બંનેને સમજાવ્યા. વહાલથી તેમને પંપાળ્યા અને દેવસેનને પિતાના ખભે તેડી તેમજ કેતુસેનને સુશીલાને આપી, બંને આગળ રસ્તો કાપવા લાગ્યાં.
* એક તે બાળકને તેડીને ચાલવાનું, તેમાં રસ્તાને
