Bhagwati Sutra Part 08

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 624

६०६
भगवतीसरे
तीसं भत्ताई अणतणयाए छेदेइ, छेदित्ता तस्त ठाणस्स अणालोइयपडिकंते कालसाले कालं किच्चा लंतए, कप्पे तेरस साग. रोवमट्ठिइएसु देवकिनिसिएसु देवेसु देवकिविसियत्ताए उववन्ने ॥ स्फू० १४ ॥
छाया-ततः खलु जमालिः अनगारः अन्यदा कदाचित् तरमात् रोगातडात विप्रमुक्तो हृष्टतुष्टो जातः, अरोगः, बलिकशरीरः,.श्रावस्त्या नगर्गः कोप्टकात् चैत्यात् प्रतिनिष्क्रामति, प्रतिनिष्क्रम्य पूर्वासुपूर्वा चरन् प्रामानुग्राम द्रवन् यत्रैत्र चम्पानगरी यत्रैव पूर्णभद्रं चैत्यम् , यत्रैव श्रमगो भगवान् महावीर. स्तत्रैव उपागच्छति, उपागत्य श्रमणल्य भगवतो महावीरस्म अदूरसामन्ते स्थित्वा श्रमणं भगवन्तं महावीरम् एवम् अनादीत्-यथा खलु देवानुप्रियाणां वह्वोऽन्ते वासिनः श्रमणा निग्रन्थाः छद्मस्था भूत्वा छद्मस्थापक्रणेन अपक्रान्ताः, नो खलु अहं तथा छद्मस्थोशूत्वा छद्मस्थापक्रमणेन अपक्रान्तः अहं खलु उत्पन्न ज्ञानदर्शनधरः अहन् जिनः केवली भूत्वा केवल्यपरणेन अपक्रान्तः । ततः खलु भगवान् गौतमो जमालिम् अनगारम् एवम् अवादीत-नो खल जमाले! केवलिनो ज्ञान वा, दर्शनं वा, शेले वा, स्तम्भे वा, सूपे वा आकृयते वा, निवार्यते वा यदि खलु त्वं जमाले ! उत्पन्नज्ञानदर्शनधरः अर्हन् जिनः केवली भूत्वा केवल्यपक्रमणेन अपक्रान्त स्तदा खलु इमे द्वे व्याकरणे व्याकुरु-शश्वतो लोको जमाले! अशाश्वतो लोको जमाले ! शाश्वतो जीवो जमाले ! अशा दतो जीवो जमाले ! ततः खलु स जमालिः अनगारो भगरता गौतमेन एवमुक्तः सन् शहितः काजू. क्षितो विचिकित्सितः, भेदसमापन्नः कलपसमापन्नो जातथापि असीत् , नो शक्नोति भगतो गौतमस्य किश्चिदपि प्रश्नोत्तरमाख्यातुम् , तूष्णीकः संतिष्ठते ! जमाले ! इति श्रमणो भगवान् महावीरो जमालिम् अनगारम् एवम् अवादीसन्ति खलु जमाले ! मन बहवोऽन्तेवासिनः श्रमणा निर्गन्याः छद्मस्थाः, ये खलु प्रभवः इदं व्याकरणं व्याकर्तुम् , यथा खल अहं नो चैव खलु एतत्प्रका. शं भाषां भापितुम् यथा खलु त्वम् , शाश्वतो लोको जमाले ! यत् न कदापि न आसीत् , न कदापि न भवति, न कदापि न भविष्यति, भूतश्चे, भवति च, भविष्यति च, ध्रुयो नित्यः, शाश्वतः अक्षयःः अव्ययः अवस्थितः, नित्यः । अशाश्वतो लोको जमाले ! यतः अवपिणी भूत्वा उत्सर्पिणी भवति, उत्सर्पिणी भूत्वा अवसर्पिणी भवति । शाश्वतो जीनो जमाले ! 'यत्न कदापि न आसीत् , यावत् नित्यः अशाश्वतो जीवो जमाले ! यः खलु नैरयिको भूत्वा तिर्यग्योनिको भवति, तिर्यग्योनिको भूत्वा मनुष्यो भाति, मनुष्यो भूत्वा देवो भवति । ततः