Book Title: Anekant 1943 Book 05 Ank 01 to 12
Author(s): Jugalkishor Mukhtar
Publisher: Veer Seva Mandir Trust
View full book text
________________
किरण १
महाकवि स्वयंभु और त्रिभुवनस्वयंभ
३०७
तावति य सच्छंदो भमह अवन्भंस-मच्च मायंगो। पउमचरियम चूडामणि ब्च सेसं यं जेण ॥॥ जाव ण सयंभु-वायरण-अंकुसो पडद ॥ ४ ॥
कहरायस्य विजय-सेपियस्य विस्थारियो जसो भव। सच्छद-विया-दाढो छंदालंकार-णहर-दुप्पिच्छो । तिहुयण-सयंभणा पउमचरियसेसेण मिस्सो ॥२॥ वायरण-केसरदो सयंभु-पंचाणणो जयउ ॥ ६॥ तिहुयण-सयंभु-धवलस्स को गुणे। वारिणउ जए तरह । दीहर-समास-णालं सद्द-दलं प्रत्यकेसरग्धविया।' बालेण वि जेण सयंभुकन्वभारो समुढो ॥३॥ बुह-महुयर-पीयरस सयंभु-कव्वुप्पल जयउ ॥ ७ ॥ वायरण दढ-खंधो आगम-अंगोपमाण-वियपत्री। (२)
तिहुयण सयंभ धवलो जिणतित्थे वह कन्वभरं ॥५॥ वड्डमारा-मुह-कुहर-विणिगय रामकहाणए पह कमागय । चउमुह-मयंभएवाण वरिणयथं श्रचक्त्रमाणेण। अक्खर-वास-जलोह-मणोहर सुयलंकार-छंद-मच्छोहर। तिहुयण-सयंभु-रइयं पमि-चरियं महरियं ॥५॥ दीह-समास-पवाहावंकिय सक्कय-पायय-पुलिणाल किय। सच्चे वि सुया पंजर-सुय ब्व पढिसक्खराइं सिक्वंति । देमीभासा-उभय-तदुजल कवि-दुक्कर-घण-सद-सिलायन। कइरायस्स सुप्रो सुय ब्व सुइगम्भ-संभूमो ॥६॥ अयबहल-कल्लोलाणिट्टिय प्रामासय-सम-तूह-परिष्ट्रिय। तिहुयण-मयंभ जइ ण इंतु णदणो सिरिसयंभुदेवस्स । एह गमकह-सरि मोहंती गणहर-देवहिं दिछ वहंती। कव्वं कुलं कवित्तं तो परछा को समुद्धरह ॥ ७ ॥ परछई इंदभूइ-प्रायगिए पुणु धम्मेण गुणालंकरिए। जह ण हुउ छंदचूामणिस्स तिहुयण-सयंभु लहुतगाउ । पुरण एवहिं संसाराराणं कित्तिहरेण अगत्तरवाएं। तो पद्धडियाकन्वं मिरिपंचमि को समारेउ ॥ ८॥ पुणु रविसेग्गायरिय-पमा बुद्धिए अवगाहिय कराएं। सबो वि जयो गेरह णिय ताप-विढत-तव्य संताणं । ५ मिणि-जणणि गट संभृग मारुयएव-स्व-अणुगएं। तिहुयण-सयंभुणा पुण गहियं णं सुकहत्त-संताणं ॥३॥ अइत गुपण पईहरगत्ते छिब्बर-णासे पविरल-दंते। तिहुयण-सयंभुमेक्कं मोत्तण मयंभुकन्च मयरहरी। पत्ता-णिम्मल-पुण्ण-पवित्त-कह-किनणु थाढप्पइ। को तरइ गंतुमंत मज्झे णिस्पेस-मीयाणं ॥१०॥ जेण समाणिजंतण्ण थिरकित्ति विढापड ॥२॥ इय चाम पोमचरियं सवंभुएवेण रइय सम्मत्तं ।
तिहुयश-मयंभुणा तं समाणियं परिसमत्तमिणं ॥१॥ वृहयण मयंभू पई विएणवइ मई सरिसउ अण्णुणन्थि कुकइ मारुय-सुय-सिरिकहराय-तणय-कय-पोमचरिय अवसेसं । वायरणु कयावि ग जागियउ ण उ वित्ति-सुत्त वक्खाणियउ। मंपुष्ण संपुषण बदइयो लहउ संपुण्ण ॥ १४ ॥ पर पच्चाहारहो तत्ति किय उ सधिहे उपरि बुद्धि ठिय। गोइंद-मयण सुयणंत विरइयं ? वदइय-पढमतणयस्य । गउ णिमुगिउ यत्तविहत्तियाउ छविहर समास-पउत्तियाउ वच्छलदाए तिहुयण-मयंभुण। रइयं महप्पयं ॥१५॥ छक्कास्य दम लयार ण सुय वीपोवसग पञ्चय पहुय । बंदइय-णाग सिरिपाल पहुइ-भम्बयण-समूहस्स । या बलाबल धाउणिवाय-गणु णउ लिंगु उणाइच रक्त वयणु थारोगत्त-समिद्धी संति सुहं होउ सम्वस्म।। १६॥ गउ णिमणि उ पचमहायकवु ण उभरह ण लक्वणुछंदुसन्यु मत्तमहामनगंगी तिरयणभूमा सु रामकह-कण्णा। णउ बुझिउ पिंगल पन्थारु णउ भम्मह-दडियलंकारु। तिहुयण-सयंभु जणिया परिणा उ वंदइय मणतयाउ ॥१७॥ ववमाउ तोवि णउ परिहरमि वरि स्यडावुत्तु कब्बु करमि।
इय रामायणपुराणं समत्त । अन्तिम अंश
सिरि-विजाहर-कडे संधीमो हुति वीसपरिमाणं । तिहुयण-मयंभ व एको कइराय-चकिरणप्परणो। उज्माकंडमि तहा बावीस मुणेह गणणाए ॥ १ अथकेसरुद्धवियं' पाठ पूने की प्रतिम है।
मागाने वाली प्रतिम मौ' । २ मागानेवाली प्रतिम 'बुद्धिणियह जाय कहगा पाट है। ५ सागाग्नेवाली प्रतिम , ३ और ४ को कम ८८,६० ३ उक्त प्रतिम 'अण्गुण्णाहि कुकुइ' पाठ है।
और ८६वी मंधिक प्रारम्भमं भी दिया है। ६ वागयत्थं ।'

Page Navigation
1 ... 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460