Agam 30 Mool 03 Uttaradhyayana Sutra Part 01 Uttarajjhayanani Terapanth

Author(s): Tulsi Acharya, Mahapragna Acharya
Publisher: Jain Vishva Bharati

Page 492

પાપ-શ્રમણીય
૪૨૯
અધ્યયન ૧૭: શ્લોક ૧૫-૨૧
१५.दुद्धदहीविगईओ दुग्धदधिविकृती:
आहारेइ अभिक्खणं । आहरत्यभीक्ष्णम् । अरए य तवोकम्मे अरतश्च तपः कर्मणि पावसमणि त्ति वुच्चई ॥ पापश्रमण इत्युच्यते ।।
૧૫.જે દૂધ, દહીં વગેરે વિકૃતિઓનો૭ વારંવાર આહાર
કરે છે અને તપસ્યામાં રત રહેતો નથી, તે પાપ-શ્રમણ 38वाय छे.
१६.अत्थं तम्मि य सूरम्मि अस्तान्ते च सूर्ये
आहारेइ अभिक्खणं । आहरत्यभीक्ष्णम् । चोइओ पडिचोएइ चोदितः प्रतिचोदयति पावसमणि त्ति वुच्चई ॥ पापश्रमण इत्युच्यते ।।
૧૬ જે સૂર્યોદયથી લઈ સૂર્યાસ્ત સુધી વારંવાર ખાતો રહે
છે, ‘આવું નહિ કરવું જોઈએ’–આવા પ્રકારની શીખામણ આપનારને કહે છે કે ‘તમે ઉપદેશ દેવામાં કુશળ છો, કરવામાં નહિ” તે પાપ-શ્રમણ કહેવાય છે.
१७. आयरियपरिच्चाई
आचार्यपरित्यागी परपासंडसेवए । परपाषण्डसेवकः । गाणंगणिए दुब्भूए गाणङ्गणिको दुर्भूतः पावसमणि त्ति वुच्चई ॥ पापश्रमण इत्युच्यते ॥
૧૭.જે આચાર્યને છોડી૧૯ બીજા ધર્મ-સંપ્રદાયોમાં ચાલ્યો
જાય છે, જે છ મહિનાની અવધિમાં એક ગણમાંથી બીજા ગણમાં સંક્રમણ કરે છે, જેનું આચરણ નીંદનીય છે તે પાપ-શ્રમણ કહેવાય છે.
१८.सयं गेहं परिचज्ज स्वकं गेहं परित्यज्य
परगेहंसि वावडे । परगेहे व्याप्रियते । निमित्तेण य ववहरई निमित्तेन च व्यवहरति पावसमणि त्ति वुच्चई ॥ पापश्रमण इत्युच्यते ॥
૧૮ જે પોતાનું ઘર છોડી (પ્રવ્રજિત થઈને) બીજાઓનાં
ઘરોમાં વ્યાપૃત બને છે –તેમનું કાર્ય કરે છે, જે શુભાશુભ બતાવી ધનનું ઉપાર્જન કરે છે, તે પાપ-શ્રમણ કહેવાય છે.
१९. सन्नाइपिंडं जेमेड स्वज्ञातिपिण्डं जेमति
नेच्छई सामुदाणियं । नेच्छति सामुदानिकम् । गिहिनिसे ज्जं च वाहेइ गृहिनिषद्यां च वाहयति पावसमणि त्ति वुच्चई ॥ पापश्रमण इत्युच्यते ।।
૧૯ જે પોતાના જ્ઞાતિજનોનાં ઘરે ભોજન કરે છે, પરંતુ
સામુદાયિક ભિક્ષાચય૩ કરવા ઈચ્છતો નથી, જે ગૃહસ્થની શય્યા પર બેસે છે, તે પાપ-શ્રમણ કહેવાય
२०.एयारिसे पंचकु सीलसंवुडे एतादृशः पंचकुशीलाऽसंवृत्तः
रूवंधरे मुणिपवराण हेट्ठिमे। रूपधरो मुनिप्रवराणामधस्तनः। अयंसि लोए विसमेव गरहिए अस्मिल्लोके विषमिव गर्हितः न से इहं नेव परत्थ लोए॥ न स इह नैव परत्र लोके ॥
२०.४ पूर्वोऽत आय२७ २नारी, पाय प्रारना मुशीत
साधुमोना भसंवृत्त, मुनि-वेशने पा२५० ४२नारी અને મુનિ-અવરોની અપેક્ષાએ તુચ્છ સંયમવાળો હોય છે, તે આલોકમાં વિષની માફક નિંદિત બને છે. તે ન આ લોકમાં કંઈ બની શકે છે ન પરલોકમાં.
२१.जे वज्जए एए सया उ दोसे यो वर्जयत्येतान् सदा तु दोषान्
से सुव्वए होइ मुणीण मझे। ससुव्रतो भवति मुनीनां मध्ये। अयंसि लोए अमयं व पूइए अस्मिल्लोकेऽमृतमिव पूजितः आराहए दुहओ लोगमिणं ॥ आराधयति द्विधा लोकमिमम् !!
२१ मा होषोनी सहा त्याग २ ते मुनिमीमां सुव्रत
હોય છે. તે આલોકમાં અમૃતની માફક પૂજાય છે: ૫ તથા આલોક અને પરલોક–બંને લોકની આરાધના
-माम हुं हुं धुं.
-त्ति बेमि॥
-इति ब्रवीमि।