Agam 30 Mool 03 Uttaradhyayana Sutra Part 01 Uttarajjhayanani Terapanth

Author(s): Tulsi Acharya, Mahapragna Acharya
Publisher: Jain Vishva Bharati

Page 574

મહા-નિર્ઝન્થીય
૫૧૧
અધ્યયન ૨૦: શ્લોક ૪૭-૫૩
४७.उद्देसियं कीयगडं नियागं औदेशिकं कोतकृतं नित्याग्रं
न मुंचई किंचि अणेसणिज्जं। न मुञ्चति किञ्चिदनेषणीयम् । अग्गी विवा सव्वभक्खी भवित्ता अग्निरिव सर्वभक्षी भूत्वा इओ चुओ गच्छइ कट्ट पावं ।। इतश्च्युतो गच्छति कृत्वा पापम् ॥
४७. औशि तत, नित्या३५ अनेछ
અનેષણીયને છોડતો નથી, તે અગ્નિની માફક સર્વભક્ષી બની, પાપ-કર્મનું અર્જન કરે છે અને અહીંથી भरी दुर्गतिमा 14 छे..
४८.न तं अरी कंठछेत्ता करेइ न तमरिः कण्ठच्छेत्ता करोति
जं से करे अप्पणिया दुरप्या। यं तस्य करोत्यात्मीया दुरात्मता। से नाहिई मच्चुमुहं तु पत्ते स ज्ञास्यति मृत्युमुखं तु प्राप्तः पच्छाणुतावेण दयाविहूणो ॥ पश्चादनुतापेन दयाविहीनः ॥
४८. पोतानी प्रवृत्ति अनर्थ उत्पन्न ३छ तेवो अनर्थ
ગળું કાપનાર શત્રુ પણ નથી કરતો. તદુપ્રવૃત્તિ કરનાર દયાવિહીન મનુષ્ય મૃત્યુના મોંમાં પહોંચવાના સમયે આ તથ્ય જાણી શકશે.
४९.निरट्ठिया नग्गरुई उ तस्स निरर्थिका नाग्न्यरुचिस्तु तस्य
जे उत्तमटुं विवज्जासमेई । य उत्तमार्थे विपर्यासमेति । इमे वि से नत्थि परे वि लोए अयमपि तस्य नास्ति परोऽपिलोकः दुहओविसे झिज्जइ तत्थलोए॥ द्वयोपि स क्षीयते तत्र लोकः ।।
४५.४ मंतिम समयनी माराधनाभाविपरीत बुद्धि રાખે છે–દુષ્યવૃત્તિને સમ્પ્રવૃત્તિ માને છે–તેની સંયમ રુચિ પણ નિરર્થક છે. તેના માટે આ લોક પણ નથી અને પરલોક પણ નથી. તે બંને લોકોથી ભ્રષ્ટ થયેલ, લોકોના પ્રયોજનની પૂર્તિ ન કરી શકવાને કારણે ચિંતાથી ક્ષીણ થાય છે.
५०. एमेवहाछंदकुसीलरूवे एवमेव यथाच्छन्दकुशीलरूपः
मग्गं विराहेत्तु जिणुत्तमाणं। मार्ग विराध्य जिनोत्तमानाम् । कुररी विवा भोगरसाणुगिद्धा कुररी इव भोगरसानुगृद्धा निरद्वसोया परियावमेइ ॥ निरर्थशोका परितापमेति ॥
५०. ४ रीते यथा; (स्व भावविहार ४२नार)
અને કુશીલ સાધુ જિનોત્તમ ભગવાનના માર્ગની વિરાધના કરી પરિતાપ પામે છે, જેવી રીતે–ભોગરસમાં આસક્ત થઈ અર્થહીન ચિંતા કરનારી ગીધ पक्षिी .
५१. सोच्चाण मेहाविसुभासियं इमं श्रुत्वा मेधावी सुभाषितमिदं
अणुसासणं नाणगुणोववेयं। अनुशासनं ज्ञानगुणोपेतम् । मग्गं कुसीलाण जहाय सव्वं मार्ग कुशीलानां हित्वा सर्व महानियंठाण वए पहेणं ॥ महानिर्ग्रन्थानां व्रजेत् पथा ।
૫૧. મેધાવી પુરુષ આ સુભાષિત, જ્ઞાન-ગુણથી યુક્ત
અનુશાસન સાંભળીને કુશીલ વ્યક્તિઓના બધા માર્ગોને છોડી મહાનિર્ચથના માર્ગે ચાલે.
५२. चरित्तमायारगुणन्निए तओ चरित्राचारगुणान्वितस्ततः પર.‘પછી ચરિત્રના આચરણ અને જ્ઞાન વગેરે ગુણોથી સંપન્ન
अणुत्तरं संजमं पालियाणं । अनुत्तरं संयम पालयित्वा । નિર્ગથ અનુત્તર સંયમનું પાલન કરી, કર્મોનો ક્ષય કરી निरासवे संखवियाण कम्मं निरास्रवः संक्षपय्य कर्म
નિરાસ્રવ બને છે અને તે વિપુલોત્તમ શાશ્વત મોક્ષમાં ચાલ્યો उवेइ ठाणं विउलुत्तमं धुवं ॥ उपैति स्थानं विपुलोत्तमं ध्रुवम् ॥ीय."
५३. एवग्गदंते वि महातवोधणे एवमुग्रदान्तोपि महातपोधनः
महामुणी महापइन्ने महायसे। महामुनिर्महाप्रतिज्ञो महायशाः । महानियंठिज्जमिणं महासुयं महानिर्ग्रन्थीयमिदं महाश्रुतं से काहए महया वित्थरेणं ॥ सोऽचीकथत महता विस्तरेण ॥
५३.'भारी अ-धान्त, महा-तपोधन, महा-प्रतिश,
મહાન યશસ્વી તે મહામુનિએ આ મહામૃત, મહાનિર્ગથીય અધ્યયન મહાન વિસ્તાર સાથે કહ્યું.