________________
ન શમે વેર વેરથી” પરંતુ મારા પિતાના અંતિમ શબ્દ યાદ આવવાથી, દરેક વખતે મેં મારી તલવાર પાછી મ્યાન કરી દીધી હતી. મારા પિતાએ કહ્યું હતું કે, “બાપુ, લાંબું જોઈશ નહિ, ૮ કંય જઈશ નહિ. વેરથી વેર નહિ શમે, અવેરથી જ વેર શમશે.” અત્યારે પણ એ શબ્દ યાદ લાવીને મેં મારી તલવાર ફેંકી દીધી છે. હવે તે તમારે જ મને જીવતદાન આપવાનું રહે છે.”
ત્યાર બાદ બ્રહ્મદત્તે તથા દીધાવુકુમારે એકબીજાને હાથ ઝાલી, અ ન્ય વેર ત્યાગવાના શપથ લઈ, એકબીજાને જીવતદાન આપ્યું.
પછી રાજા તથા દીધાવુકુમાર રથમાં બેસી નગરમાં પાછા આવ્યા. રાજાએ તરત જ દરબાર ભરીને પિતાના સર્વે દરબારીઓને તેડાવ્યા; અને તેમને પૂછયું કે, કેસલરાજ દીધીતિનો પુત્ર આપણું હાથમાં આવે તે તેનું શું કરવું?'
. કેટલાકે જવાબ આપે, “તેના હાથ કાપી નાખવા કેટલાકે કહ્યું, “તેના પગ કાપી નાખવા;” કેટલાકે કહ્યું,
તેનાં નાકકાન કાપી નાખવાં;” અને કેટલાકે કહ્યું કે, “તેનું માથું કાપી નાખવું.”
ત્યાર બાદ બ્રહ્મદત્તે દીઘાયુને આગળ ધરીને કહ્યું, “જુઓ, આ પિતે જ કેસલરાજને પુત્ર દીધાવું છે.” પછી વનમાં બનેલી હકીકત સીને કહી સંભળાવીને રાજાએ જાહેર કર્યું કે, “દીઘાવુએ મને જીવતદાન દીધું
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
