________________
ગ્રામસેવક સંઘ જતાં કેઈને ઠેસ વાગે તેવું વચમાં પડેલું જુએ, તે બાજુએ કરે. ગાડાને કે બળદને અડચણ પડે તે ખાડે જુએ, તે પૂરી લે. ખેતરના રસ્તાની આજુબાજુનાં ઝાંખરાં બહુ નીચા નમ્યાં હોય, તે છાંટી નાખે. કૃ ઢળાતા પાણીને નીકે વડે વહેવડાવી દે. ચેતરાચબૂતરા વાળીઝૂડી સાફ કરે અને સમારે; તથા આવતા-જતા માટે ત્યાં પાણીનું માટલું પણ ભરી મૂકે.
મધનાં આવાં કામ જોઈ ને ગામલેક હસે “ભારે મૂરખ છે! પારકાની સેવા કરવા નીકળે છે! થાકીને એની મેળે થોડા દહાડામાં ઠેકાણે આવશે.”
પણ મા તે પિતાનું કામ કર્યા જ કરે તેને જોઈ ગામના કેટલાક જુવાનિયાઓ અવારનવાર તેની સાથે એ બધાં કામમાં જોડાવા લાગ્યા. ધીમે ધીમે એની ટાળી જામી અને તેમાં ત્રીસ જણ થયા. તે સૌ પિતાપિતાના ઘરનું કામ પણ સંભાળે, અને નવરાશનો વખત મઘની સેબતમાં ગ્રામ-સેવાનાં કામ કરવા જાય.
મઘની આ ગ્રામસેવક ટુકડીની અસર આજુબાજુનાં ગામમાં પણ ફેલાવા લાગી. જ્યાં ત્યાં કે તેમને અનુસરવા લાગ્યા. મઘ અને તેના મિત્રો નીચેનાં પાંચ શીલને ધર્મ માની પાળતા : (૧) હિંસા ન કરવી, (૨) ચોરી ન કરવી, (૩) પરસ્ત્રી સામે કુદષ્ટિ ન કરવી, (૪) જૂઠું ન બોલવું, અને (૫) નશે ન કરવો. લેકેને તેમને આ સીધો સાદે ધર્મ ગમવા લાગ્યું. તેઓ પણ તેનું પાલન કરવા લાગ્યા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
