Swadhyay 1997 Vol 34 Ank 01 02 03 04

Author(s): Rajendra I Nanavati
Publisher: Prachyavidya Mandir Maharaja Sayajirao Vishvavidyalay

Page 233

ઇન્દ્રિયસ વાદનાટક-ભાવનગરના રાજવીની પ્રર્યાસ્તનુ' નાટક
જ્ન્મ
ન પામે એવા મા યશ પ્રાપ્ત કરવો. દુર્લભ એવા માનુજમ પ્રાપ્ત થયેલા ડૉવા છતાં જે સ્વાર્થ માટે જ ઉપભાગે છે તે ઉત્તમ યૂશને મેળવતાં નથી એવાં ઉત્તમ કાર્યો કરેલાં છે. તેમને હજુ પડ્યું ગાય છે.
પણ જે રાજય
ચ્યા વનના સમયે રાજા વાર્તાસહ યજ્ઞમાં પધારે છે તે અને જયન્ત જેવી સામતી હતી. ભૂતની પૂર્ણદ્ધતિ થાય છે. શ્લોક નોંધપાત્ર છે.
કહે છે.
ये सत्यादियुगत्रये सुकृतिनस्तेनातिधन्या क्षितौ मत्यों धन्यतमः स एव मुकती यो नष्टधमें कलौ । वर्षाया हि जलाशयाः सुविमला ये यन्ति किं तैरहो
તેથી જીવને
જીવના મહી પુત્ર છે.
ધન્યઃ મોપિ બનાય. સ મુતરા પ્રીમેડવ્યાત્રોડક્તિ ચ: ।। અં. ૩, શ્લો. ૪૨ भूतले कोऽपि भूपालो न भूतो न भविष्यति । अं. ३, लो. ५५
જ્યાંથી વિમુખ ન થવું પડે, એવા પાસે રાજ્યાશ્રાય લેવાનું
સમયે બન્નેની જોડી, ઇન્દ્ર
તે
પછી ભાવતો આ
केन विधिना याच्यस्तं कथय । મં. ૩, પૃ. ૪૦.
બુદ્ધિ વિદ્યા સાથે સલાહ લઈને ઉપાય બતાવવાની વાત કરે છે અને ત્રીજો અંક અહી' પૂણૅ થાય છૅ. વિજ્યાદિસિહના ગુવનમાં યજ્ઞવર્ણન નામના આ અંક છે.
કામની
સાંઢના પ્રવેશથી ચાચા કની શરૂઆત થાય છે. તે પ્રત્યક્ષ પ્રકારે ન કરતાં ભાવાર્થ પ્રગટ કરીને કરવી એવું વિદ્યાનુ કવિતાને આશ્રય કરવા. કવિતાનો પ્રશ્ન છે કે આવા ભાવ રાએ પૂર્વ હતા. હવે કાઈ નથી. તેના જવાબમાં વિદ્યા કાંડ છે બુદ્ધિશાળી યુવાન રાો છે. તે વિન્ધાદિસિ ભેજ વી જ પરાક્રમી
પાસે યાચના કરવાન સૂયન અને તેના માટે જાણુનારા ભોજ જેવા ખારું પણ મહાન અને ગુણવાન છે.૧૧
९ अहौं क्षितौ मानुषदेहभाजा मशाश्वतामयमेव लाभ: ।
कृत्वा सुकर्माणि यदत्र लोके सम्पादन सद्यशसोऽक्षयस्य ।।
१० सुदर्लभं मानुषमत्रजन्म लब्ध्वाऽपि यैः केवलमात्मपोषैः ।
સ્વામિણ ીય ગૉ વિસ તેમાં શમાં ચાર ft નં. ૩ કરો. રૂ, ર अस्त्येकोऽद्यापि भूपालो युबराजा महामतिः । नाम्ना विजयसिंहोऽसौ भोजतुल्यपराक्रमः ॥
. ૪, લો. .
અં. રૂ, જો. ૮