Swadhyay 1997 Vol 34 Ank 01 02 03 04

Author(s): Rajendra I Nanavati
Publisher: Prachyavidya Mandir Maharaja Sayajirao Vishvavidyalay

Page 271

બળિનાથ શાસ્ત્રીજીનાં નાટકો
२४३
कृष्ण हरे गोविन्द हरे, जय कृष्ण हरे गोविन्द हरे, सामा ससा२ पा२ ४२वा हीनજનના આશ્રમરૂપ હરિનું ગાન છે
याथु त श्रीengl सागमन पूर्व भारिमा२ मनी राधा माय ७. "गृहमायातो बनमाली, अयमिह वृन्दावनचारी । मागतना ही सीनभाना भी- ५२था सवामां साच्या छ. "घर आया मेरा परदेशी"
पायभुगात नाना मतभा श२६पूणिमानी रात्रीस रास-१२॥३थे छ " पश्य शारदी विभाति दिव्ययामिनी मानसं मनोन्मनायते".
દાર્શનિક વિચારોને પણ આ નાટિકામાં સહજરૂપે સંવાદોમાં વણી લીધા છે. राधा : न कदापि भावाभावी सहैव वसतः । ङिच्च पिन्न, पिच्च ङिन्न,
चन्द्रावली -पण्डिते प्रतियोगि समानाधिकरणोऽपि अभावे भवति । कपिसयोगी एतद्रवक्षस्वात् । ब्रह्मभिन्नं सर्व मिथ्या ब्रह्मभिन्नत्वात् ।
___श्रीदामा-स्नेहो हि नाम निरवधिदुःखम् । यद्येवं जना जानीयान्न कश्चित् कस्मिंश्चिदपि स्निह्यत अथवा स्निहयदपि । न कि संसारस्य मिथ्यात्वं समर्थयमानोऽपि तत्रैव रमते ?
श्रीदामा-शङ्का चेदनमास्त्येव । नारद-कृतमनुमान भवान् पुरुष एव करचरणादिमत्वान् नहि नहि भवान् स्थाणुरेव
जडत्वात् । श्रीदामा-अहमप्येकमनुमान करिष्यामि । नारद-स्वतन्त्रः कर्ता । શ્લેષનું પણ સુંદર સં જન કર્યું છે. राधा--मम किमप्यहृतम् सख्यः-किं चेतः कृष्ण:-किं भवती सद्वितीया ? राधा-अहं अद्वितीयवास्मि ભતિની પરમફલાવસ્થાનું નિરૂપ છે શ્રીદામાં શ્રીકૃષ્ણને કાન પકડે છે ત્યારે નારદના શબ્દો છે.
" अहो भाग्यमहो भाग्यं नन्दगोपव्रजौकसाम् ।
यदत्र शिशना कर्णे पूर्ण ब्रह्म विकृष्यते॥" આ કલેકને પૂર્વાર્ધ ભાગવત ૧૦-૧૪-૩૨ માંથી છે, સામાજિક માન સન્માન ઇચ્છતા श्रीमान शाम
" अहं देवर्षिनारदोऽस्मि, अतो मां अादिभिरुपचारः पूजय । कि कर्तव्यं ? सर्वेऽपि पूजाँ कामयन्ते।"