Suktmuktavali

Author(s): Bhupendrasuri
Publisher: Bhupendrasuri Jain Sahitya Samiti

Page 299

अथ क्षमागुणेन मोक्षमितस्य कूरगडमुनेः ३-कथा
यथा पुरा कवित्कूरणदुमामा साधुर्निरन्तरमुदरपूरमाहारमोदनममुक्त । कदापि तस्यागं न करोति स्म, तमन्ये मुनयः कथयन्ति मोः! तपसो महाफलमस्तीति सर्वे सहर्ष तपस्यन्ति । त्वन्तु कदापि न करोषि परं स शक्त्यभाववशात्तपस्पामकुर्वाणोऽप्यन्येषां तपस्विनामनुमोदमा फलमधिकमाप । अथैकदा संवत्सरीतः प्राग्दिन एव सर्वे साधवः द्वयहीनमुपवास प्रारंभिरे । तत्रावसरे शासनदेवी श्राफ प्रथमं कुमुनिमयदर । प्रालोक्य साधव ऊचुः - हे श्राविके ! तव विवेको नास्ति । पवया तपस्विन एतान्साधून विहाय प्रथममुदरंभरिः क्रूरगडुसाघुरभिवाद्यते । तयोक्तं भो मुनयः १ तपस्यता भवतामीदृशो मत्सरो न युज्यते यतोsस्य प्रभा समुज्ज्वलं केवलज्ञान मुत्पत्स्यते । तस्मिन्नवसरे किलैतदुर्वदनाय समागतेषु सुरासुर किन्नरविद्याधरादिषु ममैतइन्दनाऽवसरोन - मिलिष्यति । अतोऽहमद्यैव महान्तमेनं वन्दितुमागताऽस्मि । तन्निशम्य मत्सरी कश्चिन मुनिरभाषत - सत्यमस्यैव केवलज्ञानमुत्पत्स्यते १ यो राईि कस्याप्यन्यस्य तदुदेष्यति ? इति निगद्य तमभिवन्द्य सा शासनदेवी स्वस्थानमागात् । ततः सञ्जाते प्रभाशे संवत्सरीदिवसे सत्यवसरे स कूरगडमुनिः श्रावकागारमागत्य निजोदरपूरमोदनं प्रतिलम्पोपाश्रयमाययौ, तंत्र समुनीमन्त्र निवसरे स मत्सरी मुनिस्तत्रागत्य तस्मिनोदने डीवनमकरोत् । परमनेन कुरगडसाधुना व्यचिन्ति-अथ मया पूर्व म सन्धमतोऽनेन मुनिना मदीयाहारे घृतमेवं ष्ठीवितमित्थं सुभावना भावयतस्तस्य केवलज्ञानमुत्पद्यत । तस्मिमंत्रसरे से धन्दितुमिन्द्रादयो देवो आजग्मुस्तै महामहचके । इत्यनुवृत्तमालोक्य स मस्सरी मुनिर्दयी गरोऽहनि मात्र श्राविका समामेता सामायुषी नः किन्तु देव्यासीत् । तदनु सर्वे मुनयस्तं क्रूरगडमुनि ववन्दिरे स्वापराधमपि धामित पश्चात्तापं च वितेनुः तेन
1