Suktmuktavali

Author(s): Bhupendrasuri
Publisher: Bhupendrasuri Jain Sahitya Samiti

Page 302

रस्मानि हस्पति, स्याल भूस्खा राजापन विषालयमा कन्माऽपि च वाचनीया, इत्थं वे समीहित सेत्स्यति । अथैवं योनिमय देवे निजस्थानी गले मेताजमादाय निजसवममेव तत्सर्व पितरमप्रदत् । अद्वितीय दिवसें नाजेन रत्नानि इदिवानि
रत्नैर्भूत स्वालमादाय !मेतार्यविता भूपसदसि समागम समुपढौक्य कृतप्रमाणोतिष्ठन् । नृपेम पृष्ट-4 कोऽसि ? कुत: आमतः ?
वि समीहसे वाद अथः सोजदत-अई। जात्या पाण्डालोऽस्मि, अत्रैष नगरे निप्रसामि । ममकः सर्वकलालोऽवित | lal प्रियता 'प्रोऽस्ति सौ त्वं स्वमता विषाहविधिनादेहि । इतोऽपत्किमपि धनादिकन कामये । तदाकये मुल्य
मन्त्रिणे पुत्रमभयकुमारमात्यद्राजा 1 नृपाशयमवमस्य मन्त्री चाममाविमोबाण्डाल ! स्वया कुतः प्राप्तानि | शरलान्येतानि तत्सत्यं वद पाण्डालोऽवक्-मम गृहे. सदैवाजो रत्नान्येव पुरीपयति । अभयकुमारो अगाद-दे। | पृथ्वीपते । इयं देवी माया प्रतीयते “मानुषी नै संमवति । भवतु, मयाऽपि तद्रष्टव्यमिति विमृश्य कुमार आह-k भोयाण्डला ! 'एकवार समजमानय । इति मैत्रिण आदेश लामा तमजे तत्रानीय पन्ध । परमत्र तु दुर्गन्धिमयं पुरीष कृतवान् शहिलोपय मन्त्रिणोतं स्वामिन् ! देवमायेपम्, नो चेदीहग्जनो भवन्तं कथं कन्यां याचेस ! परमथाप्यस्मै । कन्यादान श्रेयस्कर म रोयके । इत्यवधा तमाख्या-भोवाण्डाल ! शृणु, तब पुत्राय राजा तदैव कन्या दास्यति यहंधतन्यामेव रात्रौ मारगिरी मूलतः शिखरपर्यन्त सोपानावली तथा कुरु, यथाऽबालबद्वानो गतिसौकर्य भवेत् । तथा राजनानगरे । योऽभितः प्राकारोऽस्ति त सुवर्णमयं विधेहि । तृतीय क्षीरसागरस्य पयोऽत्र समानय । चतुर्थ गङ्गासरस्वत्योबेलमत्रानीय तब पुत्र लापय । एतकार्य चतुष्टयं यदि करिम्बसि चहि मवत्पुत्राय नृपोऽसौ कन्या दास्यति । सदाकर्ण्य पाण्डालो गृहमागत्य तत्सर्ष ।