Sindur Prakar Stava Vachna

Author(s): Chandraguptasuri
Publisher: Anekant Prakashan Jain Religious

Page 8

જરૂર નથી. આપણને જે દુઃખ આવ્યું છે તે બીજાના કરતાં ઓછું છે અને એ દુઃખ શાંતિથી ભોગવી લઇએ તો આપણાં કર્મો પૂરાં થાય છે - એમ સમજીને દુ:ખમાં પણ મજેથી જીવવું છે. ભગવાનની ભક્તિથી ઘાતીકર્મોરૂપ પાપ નાશ પામે છે, ધર્મમાં અંતરાય કરનાર દુર્ગતિ દૂર થાય છે અને આપત્તિદુ:ખ દુ:ખરૂપ લાગતી નથી.
ભગવાનની ભક્તિ (૪) પુણ્યને ભેગું કરી આપે છે. આ પુણ્યનો સંચય કરવાનું કામ સહેલું નથી. અનાદિકાળથી અકામનિર્જરા દ્વારા પુણ્ય ભેગું કરવાનું કામ તો આપણે કરતા જ આવ્યા છીએ. એવું પુણ્ય ભેગું કરવાની વાત નથી. ભગવાનની ભક્તિથી જે પુણ્યનો સંચય થાય છે તે તો પુણ્યાનુબંધી પુણ્ય છે. આ પુણ્યાનુબંધી પુણ્ય માંગીને નથી મળતું. માંગીને જે મળે તે પાપાનુબંધી પુણ્ય છે. શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે કે પાપાનુબંધી પુણ્ય એ અસલમાં પાપ છે અને પુણ્યાનુબંધી પુણ્ય એ જ પુણ્ય છે. જે સુખની પાછળ દુ:ખ પડેલું હોય તેને સુખ ન કહેવાય ને ? તેમ જેની પાછળ પાપનો અંશ પડેલો હોય તેને પુણ્ય ન કહેવાય. બકરીની આગળ વાઘ બાંધ્યો હોય તો લીલુંછમ ઘાસ નીરવા છતાં બકરીનું શરીર ન વળે ને ? તેમ જે સુખની પાછળ દુ:ખ પડયું હોય એવું સુખ મળે તો એ ભોગવવા માટે ધર્માત્મા રાજી ન હોય ને ? ભગવાનની ભક્તિથી પુણ્યનો સંચય થાય છે, એનો અર્થ એ નથી કે પુણ્ય બાંધવાની ઇચ્છાથી ભક્તિ કરવાની છે. ભગવાનના શાસનમાં નિયમ છે કે જેને પુણ્ય બાંધવું હોય તેને પુણ્ય ન બંધાય, જેને પુણ્ય છોડવું હોય તેને પુણ્ય બંધાય. ભગવાનની ભક્તિ કરનારની ઇચ્છા સુખ ભોગવવાની હોય કે દીક્ષા લેવાની ? મારા ગુરુમહારાજ કહેતા હતા કે આ દુનિયામાં બે જ વસ્તુ માંગીને મળે એવી છે એક દીક્ષા અને બીજો મોક્ષ. ભગવાનની ભક્તિ જે પુણ્યનો સંચય કરે
છે
૧૨
તે પુણ્ય સંસારનાં
સુખો આપનારું નથી, એ તો દીક્ષા માટે જે અનુકૂળતા જોઈતી હોય તેને પૂરી પાડવાનું કામ કરે છે.
સ॰ દીક્ષા માટે કયું પુણ્ય જોઈએ ?
મનુષ્યજન્મ જોઇએ, પંચેન્દ્રિયપરિપૂર્ણતા, આર્યદેશળજાતિ, સારા ગુરુનો યોગ, સારાં માતા-પિતા, સારી પત્ની આ બધું જ પુણ્યથી મળે છે. તમને પાપ કરતાં અટકાવે એવી ધર્મપત્ની મળે તો સારું કે તમને પાપમાં સહાય કરે એવી ? તમે બહાર ફરવા જવાની વાત કરો તો પત્ની કહે કે ‘ચાર ગતિમાં આપણે ઘણું રખડ્યા છીએ હવે કાંઈ ફરવું નથી, તમારી પાસે સમય હોય તો આપણે ઉપાશ્રયે જઇએ...' ભગવાનની ભક્તિ કરનારને જો પત્ની મળે તો આવી મળે. ભગવાનની ભક્તિથી સંચિત પુણ્ય આપણને મોક્ષમાર્ગની અનુકૂળ સામગ્રી આપે છે માટે અહીં પુણ્યની સ્તવના કરી છે. સંસારથી તારવામાં સહાય કરનારું પુણ્ય ભગવાનની ભક્તિથી ભેગું થાય છે, સંસારમાં સારી રીતે રાખે એવા પુણ્યની વાત જ નથી. ભવિષ્યમાં દીક્ષાની પ્રાપ્તિમાં અવરોધ ઊભો ન થાય તે માટે આવું પુણ્ય ભેગું કરવાની વાત છે. સુખ મળે ને દીક્ષા ન મળે તો એવા સુખને લાત મારવી છે ને ? દીક્ષા લઈશું તો દુ:ખી થઈશું – આ માન્યતા મિથ્યાત્વની છે. દીક્ષા લઈશું તો મુક્ત થઈશું આ માન્યતા સમ્યક્ત્વના ઘરની છે. આવી શ્રદ્ધાવાળા જ ધર્મ કરી શકે.
આ સંસાર અનંતદુઃખમય છે એનું કારણ એક જ છે કે તે પાપમય છે. આ સંસારની એક પણ ચીજ જન્મજરામૃત્યુથી બચાવવા માટે સમર્થ નથી. કર્મથી જનિત કોઈ પણ સુખ દુઃખરૂપ છે. દુઃખનું જે કારણ હોય તેને પાપરૂપ જ માનવું પડે ને ? આ તો જન્મદિવસ પણ ઊજવવાનું કામ કરે. ધર્માત્મા જન્મદિવસ ન ઊજવે. કારણ કે જન્મમાત્ર પાપના ઉદય વિના,
૧૩