________________ જબરદસ્ત છે ! સરસ મજાની દીક્ષાની આરાધના કરે છે. નિકાચિત કર્મના કારણે આદ્રકુમારનાં લગ્ન થયાં. દીકરો પણ થાય છે. દીકરો થયા પછી આદ્રકુમાર ફરી પાછી દીક્ષા લેવાની વાત પત્નીને કરે છે, “હવે તો તારે દીકરો છે એટલે તું એને સહારે જીવી શકીશ.” દીકરો એક વખત પેલી યુવતી રૂ કાંતવા બેઠી હોય છે ત્યારે પાસે આવીને પૂછે છે: “તું આવું મજૂરીનું કામ કેમ કરે છે?' યુવતી જવાબમાં કહે છે કે, “તારા પિતાજી દીક્ષા લેશે, પછી આપણે મહેનત-મજૂરી કરીને જ ભરણપોષણ કરવાનું છે. એ સિવાય બીજું આપણે શું કરીશું?' દીકરો કહે છે કે, “મારા પિતા દીક્ષા નહિ લે, હું જો હમણાં એમને બાંધી દઉં..! અને એણે એક દોરી લઈને બાંધી દીધી અને આદ્રકુમારને કહ્યું કે, “પિતાજી, હવે તમને મેં બાંધી દીધા છે. તમે કેવી રીતે ભાગી શકશો? એટલે કહે છે “ભલે, દીકરા! મને બાંધવામાં આ દોરીના તે જેટલા આંટા માર્યા છે એટલાં વર્ષ હું તમારી સાથે ઘરમાં રહીશ, બસ.' દોરીના બાર આંટા હતા એટલે કહ્યું, “હું તમારી સાથે બાર વર્ષ સુધી ઘરમાં રહીશ...' દીકરો અહીં બાર આંટા મારે છે એના માટે થઈને બાર વર્ષ. વિચારજો, જે અભયકુમારથી ધર્મ પામ્યા એ અભયકુમારને મળવા જેટલો પણ દીક્ષામાં વિલંબ ન કરનાર આદ્રકુમાર, દીકરી પ્રત્યેના સ્નેહને કારણે બાર-બાર વર્ષ સુધી ગૃહસ્થાવસ્થામાં રહ્યા. આ સ્નેહરાગે લટકાવ્યો. સ્નેહરાગના કારણે બારબાર વર્ષ સુધી દીક્ષા લટકી. તમને પણ કેવો સ્નેહરાગ છે ! ઘણા લોકો વ્યાખ્યાનમાં ન આવે કે મોડા આવે. એમને કારણ પૂછીએ તો કહે, “સાહેબ, સવારે ઘરે બહુ મજા આવે. છોકરાંને રમાડવામાં ટાઇમ ક્યાં નીકળી જાય એની ખબર જ ન પડે ! ભલે ને છોકરાઓ તમારી સાથે ડગલે ને પગલે ઉદ્ધતાઈપૂર્વકનું વર્તન કરતા હોય, છતાં તમને છોકરાઓ વહાલા લાગે છે. આ સ્નેહરાગ છે. સ્નેહરાગથી એવા બંધાયેલા હોય કે વ્યાખ્યાનમાં પણ આવે નહિ. 0 17