________________ | શ્રી શંખેશ્વર પાર્શ્વનાથાય નમઃ | પ્રકરણ-૧૪ કામરાગાસ્નેહરાગાવીષત્કરનિવારણી ! દષ્ટિરાગસ્તુ પાપીયાનું દુરુચ્છેદ સતામપિ // વીતરાગસ્તોત્ર-૬, પ્રકાશ 10 શ્લોક * બહારથી ધર્મરાગ, ભીતરથી સંસારરાગ! અજ્ઞાન (મિથ્યાજ્ઞાન)ને કારણે મોહ પેદા થાય છે. અમે મુમુક્ષુ હતા ત્યારે એક મુમુક્ષુ સારું ગાતા હતા. પ્રતિકમણમાં એ મુમુક્ષુએ સ્તવન સુંદર રીતે ગાયું. એક ભાઈને ભ્રાંતિ થઈ કે સ્તવન મેં ગાયું છે, એટલે બીજે દિવસે એ ભાઈ મને કહે, ‘તમે સ્તવન સંભળાવો ને! તમારો કંઠ મધુર છે. કાલે તમારા કંઠે સ્તવન સાંભળીને ખૂબ આનંદ થયો.' મેં કહ્યું કે “ગાયન બાબતે મારો કંઠ જરાય સારો નથી.” તો કહે, “એ તો જેનો કંઠ સારો હોય એ આવું જ બોલે ! તમે પ્રતિકમણમાં ગાયું એ મેં સાંભળ્યું હતું. મેં ખુલાસો કર્યો કે “એ મેં નહોતું ગાયું, બીજા મુમુક્ષુએ ગાયું હતું.' તો કહે, “ના, તમે જ ગાયું હતું અને તમારે અત્યારે સંભળાવવું જ પડશે.” એમની જિદ્દ વધી પડી એટલે મેં એક સ્તવનની પંક્તિ ગાઈ સંભળાવી તો કહે, ‘તમારે ગાવું ન હોય તો ન ગાઓ, પણ આમ બેકાર ન ગાઓ...' હવે આનો ઉપાય કેવી રીતે કરવો ? એના મનમાં ભ્રાંતિ બેસી ગઈ હતી કે મારો કંઠ બહુ સારો છે. બીજા દિવસે દેરાસરમાં ભેગા થયા તો ત્યાં પણ જિદ્દ કરી કે, ચૈત્યવંદનમાં તમે જ સ્તવન બોલો...” મેં શાંત સ્વરે છતાં મક્કમ રીતે કહ્યું કે, રિયલી મારો રાગ સારો નથી અને પ્લીઝ તમે એવું નહિ સમજો કે મને અભિમાન છે એટલે હું નથી ગાતો. મને સાચે જ ગાતાં નથી ફાવતું..” પણ અજ્ઞાનને કારણે એ માનવા જ તૈયાર નહિ. અજ્ઞાનને કારણે મોહ પેદા થયો, ઇલ્યુઝન થયું. મારા પ્રત્યે રાગ થયો. મારી સાથે જ બેસે. હું દેરાસરમાં સ્તવન ગાઈને સંભળાવું તો એમને સારા ભાવ જાગે એવી અપેક્ષાથી એમનો રાગ દઢ થતો ગયો. કિન્તુ અલ્ટિમેટલી એમનો મારા તરફનો રાગ ફુલફિલ ન થયો, કેમ કે હું બરાબર ગાઈ ન શક્યો. મૂળ કારણ -- 79
