________________ તો એને કેવું લાગશે? મોટા ભાગના લોકોને પોતાનો દોષ નથી દેખાતો. ઊલટાનો એ દોષને પોષે છે. પાર્શ્વનાથ ભગવાનના પૂર્વભવમાં તેઓ બે ભાઈ હતા. મોટો ભાઈ નાના ભાઈની પત્ની સાથે ખરાબ વ્યવહાર કરે છે. નાના ભાઈને ખબર પડી જાય છે, પણ ઘરની વાત કહેવી કોને? આ તો સગા ભાઈ અને પત્નીની આબરૂનો સવાલ હતો. એ ખૂબ કન્ફયુઝૂડ હતો. રાજા સાથે એ લોકોને ફૅમિલી-રિલેશન હતાં, એટલે એને વાત કરે છે. રાજાએ ગુસ્સે થઈને કહ્યું, આવી નટાઈ? આવો વ્યભિચાર? એને તો ગધેડા પર બેસાડીને આખા ગામમાંથી બહાર કાઢવો જોઈએ!” | નાના ભાઈનો ઇરાદો તો માત્ર ઉપાય કરાવવાનો હતો, પણ રાજા કહે, “મારા રાજ્યમાં આવો વ્યભિચાર કોઈ કાળે નહિ ચલાવી લેવાય. એને ગધેડા પર બેસાડીને ગામની બહાર કાઢ્યો. આમ જુઓ તો આ ભૂલ મોટા ભાઈની હતી, છતાં એને ગુસ્સો આવે છે કે મારા નાના ભાઈએ મારી જિંદગી બરબાદ કરી. * શ્વાનવૃત્તિ અને સિંહવૃત્તિ આપણે આવું જ કરીએ છીએ. નિમિત્ત પર આક્રમણ કરીએ છીએ. સિંહ અને કૂતરામાં એક ખાસ ફરક હોય છે. તમે કૂતરાને પથ્થર મારશો તો એ પથ્થરને બચકું ભરવા જશે, આ શ્વાનવૃત્તિ છે. સિંહ એવું નહિ કરે, એ જોશે કે પથ્થર કઈ દિશામાંથી આવ્યો? એ પથ્થર ફેંકનાર પર અટેક કરશે, આ સિંહવૃત્તિ છે. આપણે સિંહવૃત્તિ કેળવવી જોઈએ. આપણે જ્યાં અટેક કરવાનો હોય, જેને ટાર્ગેટ બનાવવાનો હોય એ તરફ જોતા જ નથી. ખરેખર તો આપણને આપણા દોષો તરફ દુર્ભાવ થવો જોઈએ. મોટા ભાઈએ એમ સચવું જોઈએ કે મેં વ્યભિચાર કર્યો એનું આ રિઝલ્ટ છે. સ્વદોષનો જ્યાં સુધી પક્ષપાત રહેશે ત્યાં સુધી દષ્ટિરાગ જશે નહિ. એને કાઢવા માટે સેલ્ફ ઑન્ઝર્વેશન કરવાનું શીખવું પડશે. મને બીજાના દોષો નથી ગમતા, તો મારા દોષો કોને ગમશે? કોઈ વ્યક્તિ અભિમાની હોય અને આત્મશ્લાઘા કર્યા જ કરે, તો ક્યાં સુધી સહન થાય? કોઈ નવી વહુ સાસરામાં આવીને એના પિયરનાં જ ગુણગાન ગાતી ફરે કે મારા પપ્પાના ઘરે તો કોઈ મહેમાન
