________________
પદ્મપાગ
સૈનિકે
આ પ્રયાણ તે હતું સંગ્રામ ખેલવા માટેનુ', પણ અને સામતા જુએ છે કે કયારેક સેનાપતિ પાર્શ્વ કુમાર કઈક ઊંડા વિચારમાં ઊતરી જાય છે.
સર
યુદ્ધભૂમિ તેા હજી દૂર છે, પણ અંતરમાં તે કચારનું તુમુલ યુદ્ધ જાગી લાગણીઓનાં જૂથ જાણે સામસામાં દિલને હચમચાવી મૂકે છે.
કુમાર પાર્શ્વના ઊઠયુ છે. જુદી જુદી અથડાઈ ને કુમારના
:
કુમારનું અંતર વિચારે છે કેવળ મારા ખાતર— મને વરવાની પ્રતિજ્ઞા લેનાર રાજકુમારી પ્રભાવતીને મેળનવા ખાતર—વૈરના અગ્નિને ચારેકાર ફેલાવવા, એ શુ ઉચિત છે ? ન માલૂમ એ વૈરાગ્નિ કેટલા માનવીને ભરખી જશે ? કેટલી માતાને પુત્રવિહાણી કરશે ? કેટલી સ્ત્રીઓને વિધવા મનાવશે ? અને કેટલાં માળાને અનાથ મનાવશે ? અને પછી તે રુધિરની અનેક સરિતાએ પણ એ વૈરાગ્નિને શાંત નહીં કરી શકે ! અને એ અધાનું પરિણામ પણ શું ? રે ! સર્યું. આવા યુદ્ધથી ને રક્તપાતથી !
યુદ્ધ ખેલવા જતા સૈન્યના મારચે ચાલતા એક સેનાપતિ આવા વિચિત્ર વિચાર કરતા હતા—જાણે કાઈ રણુજાઢો નહી પણ કોઈ જોગી સેનાપતિ બનીને સેનાને માખરે ચાલતા હતા !
પાર્શ્વ કુમાર નીકળ્યા તે હતા યુદ્ધ લડવા અને દુશ્મનના પરાજય કરીને વિજયને વરવા; પણ તે પળેપળે યુદ્ધના વિરોધના પાકાર પાડતું
એમનું મન
હતું !
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
