________________
વનમાનવના સ્નેહત તુ
૭.
રાજાએ વિચાયુ : આ કામ તે મળતુ નહીં પણ કળનુ’. બળજબરી કરવા જતાં તે વાત વણુસી જાય !
"
અને એમણે પેાતાના રાજ્યની નિપુણ વેશ્યાઓને એલાવીને કહ્યું : · દુનિયા તમને અશકયને શકય કરનારી અને ધાર્યું નિશાન પાડનારી કહે છે. આજે મને તમારે ખપ પડ્યો છે. મારુ એક કાર્ય કરી આપીને તમારે તમારી એ કળાને સાચી પાડવાની છે, અને તમારી શક્તિની પરીક્ષા આપવાની છે.'
ગણિકાસંઘની મુખ્ય ગણિકાએ હાથ જોડી કહ્યું : ‘ અમારાં ધનભાગ્ય, મહારાજ, કે અમને આજે આવે અવસર મળ્યો અને આપે અમારી યાદ ફરમાવી! ફરમાવે મહારાજ, શી આજ્ઞા છે?’
<
રાજા પ્રસન્નદ્રે કહ્યું : તાપસ-આશ્રમના જંગલમાં મારા નાના ભાઈ વસે છે. લેાકેા કહે છે કે એ નર્યાં હરાયા ઢાર કે જંગલના રાઝ જેવા છે! કેવળ માનવના દેહુ મળ્યા છે એટલું જ ! નર્યાં જ ંગલી ! આવી આવી વાતે સાંભળીને મારું અંતર વલાવાઈ જાય છે, મારું માથુ શરમથી ઝૂકી જાય છે અને મારા આત્મા દુઃખી દુઃખી થઈ જાય છે. લેાક તા કહે છે, એ નર ને નારીના ભેને પણ પારખી શકતા નથી. લાકને મેઢ કાણુ હાથ દઈ શકે ? કૂવાને મેઢે તે કઈ ગળણુ ખાંધી શકાય ? જેને જેમ. ફાવે તેમ વધારી વધારીને વાત કરે છે. આવા મારા ભાઈને તમારે યુક્તિ અજમાવીને અહીં લઈ આવવાના
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
