________________
૧૪૭
ભાવનાનાં મૂલ
વાજિંત્રના ગંભીર અને મધુર નાદોથી આકાશ ગુંજી ઊઠયું. અને એ રીતે શુભ ચોઘડિયે સંઘે તીર્થાધિરાજ શત્રુજ્ય તરફ પ્રયાણ કર્યું.
જાણે હાલતું-ચાલતું કે ઈ મહાનગર હેય એમ સંઘ આગળ વધવા લાગ્યા.
ભાવિક જને એ સંઘની ચરણધૂલિને નમી રહ્યા, મસ્તકે ચડાવી રહ્યા.
ગામેગામ આદરમાન પામતે અને નવાં નવાં ધર્મ કાર્યો કરતા સંઘ તીર્થાધિરાજ શત્રુંજયની તળેટીમાં આવી પહોંચે.
ગિરિરાજની ઉપત્યકામાં જાણે મહાનગર વસી ગયું.
ગઈકાલે ખાલી ખાલી અને વેરાન લાગતી ધરતી આજે કિલકિલાટ કરીને હસી ઊઠી. માનવમહેરામણ ત્યાં હિલેાળા લેવા લાગ્યા. સામે ઊંચે ઊંચે વાદળ સાથે વાતે કરતે ગિરિરાજ અને નીચે ક્યાંય સુધી વિસ્તરેલો માનવમહેરામણ : ભાવનાની ભરતીનાં જળ જાણે આજે ત્યાં માઝા મૂક્તાં હતાં.
ચારે કેર આનંદ-ઉત્સવ ચાલી રહ્યા હતા. ભકતની મધુર સ્તુતિઓ વાતાવરણને મધુર અને મુખરિત બનાવતી હતી. દેવમંદિરના મધુર-ગંભીર ઘંટાર પવનની પાંખે ચડીને દૂર દૂર વહી જઈને જાણે માનવીની ધર્મભાવનાને જાગ્રત કરતા હતા,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
