Padharo Sahebji

Author(s): Dharmratnavijay
Publisher: Manav Kalyan Samstha

Page 9

પધારો સાહેબજી પધારો સાહેબજી 13) માલાપહૃત :- કેટલીક વખત અમુક વસ્તુઓ ઘરમાં ઉપરના માળીયામાં, ભંડકીયામાં, નીચે ભોંયરામાં જવાથી લેવું-મૂકવું-કાઢવું અઘરું પડે તેવી જગ્યામાં પડ્યું હોય તો ત્યાંથી લેતાં-મૂકતાં પડી જવાય-વાગે, વસ્તુ તૂટી જાય તો વિરાધનાદિ દોષો થાય માટે તેવી રીતે વહોરાવાય નહીં. જો સહેલાઈથી લઈને મૂકી શકાય એમ હોય અને પડવું-તૂટવું-ઢોળાવું. વગેરે વિરાધના ન થાય એમ હોય તો તેવી જગ્યાએથી લઈને વહોરાવી શકાય. માત્ર એટલું ધ્યાન રાખવું જોઈએ કે જમીન પર વસ્તુઓ ઘસાવી ન જોઈએ. ખોલ બંધ કરતાં, લેતાં, મૂકતાં જમીન પર વસ્તુ ઘસાય તો વિરાધના થઈ શકે છે. 14) આચ્છેદ્ય :- આહાર-ઉપધિ વગેરે વસ્તુ જે વહોરાવવાની છે. તે જેની માલિકીની હોય તેની પાસેથી બળાત્કારે ઝૂંટવી લઈને વહોરાવાય તો આ દોષ લાગે. જેમકે નાના બાળક માટે, ઘરમાં કોઈ વૃદ્ધ-મહેમાન-નોકર વગેરે માટેનું અને તેની માલિકીનું બનાવ્યું હોય. અથવા ઉપકરણ વગેરે પડ્યાં હોય તે તેની ઈચ્છા વગર બળાત્કારે ઝૂંટવી લઇને વહોરાવાય નહીં. 15) અનિવૃષ્ટ :- ઘણી વસ્તુ જે આહાર-ઉપધિ-વસતિ વગેરે ઘરના બધાની માલિકીની હોય તેમાંથી કોઈ એક પણ વ્યક્તિ જો આપવાની ના પાડે તો તે વસ્તુ વહોરાવાય નહીં. બધા જો રજા આપે તો વહોરી શકાય. 16) અથવપૂરક :- રસોઈ બનાવવાની ચાલુ કરી અને ખબર પડી કે સાધુ ભગવંત પધારે છે. તો વધારે બનાવવા માટે રસોઈમાં ઉમેરો કરે ત્યારે આ દોષ લાગે છે. ભાત માટે થોડા ચોખા, રોટલી માટે થોડો લોટ, દાળમાં પાણી વગેરેનો ઉમેરો કરે તો આ દોષ લાગે છે. માટે જેટલી તમારા માટેની રસોઈ હોય તેમાંથી જ લાભ લેવો. પણ સાધુ ભગવંતો માટે નવું બનાવવું નહીં કે ઉમેરણ પણ કરવું નહીં. આ 16 દોષો ઉદ્દગમના દોષો કહેવાય છે. જે મુખ્યતયા ગૃહસ્થોની ભૂલોને કારણે થાય છે. જ્યારે હવે પછીના જે 16 દોષ કહેવાના છે. તે મુખ્યતયા સાધુભગવંતની ભૂલોના કારણે થાય છે. તેને ઉત્પાદનના દોષ કહેવાય છે. ઉત્પાદનના 16 દોષ 1) ધાત્રી :- સારી - સારી અનુકૂળ સ્વાદિષ્ટ ગોચરી મેળવવા માટે ગૃહસ્થના બાળકને રમાડે, સાચવે, ખવડાવે, ધ્યાન રાખે, વગેરે બાળકનાં કાર્ય કરીને તેમને ભક્ત બનાવે અને મનગમતા આહાર-ઉપધિ-ઉપકરણ મેળવવાનો પ્રયત્ન કરે તો આ દોષ લાગે છે. 2) દૂતી :- ગૃહસ્થોને ખુશ કરવા માટે તેમનો સંદેશો બીજાને પહોંચાડી આપે. તેમના સમાચાર બીજે મોકલી આપે. એમ કરીને બન્ને ઘરની પ્રીતિ સંપાદન કરીને મનગમતી ગોચરી મેળવે ત્યારે આ દોષ લાગે છે. 3) નિમિત્ત :- ગૃહસ્થના જીવનસંબંધી ભૂતકાળ-વર્તમાનકાળભવિષ્યકાળની વિવિધ ઘટનાઓનું વર્ણન કરી તેમને ખુશ કરી મનગમતી ગોચરી મેળવે ત્યારે આ દોષ લાગે છે. 4) આજીવક :- પોતાના જાતિ-ભાષા-સમાજ-કુળ-સગાવ્હાલાની સરખામણી કરી તેમને યાદ કરાવી સંબંધોને આધારે ભિક્ષા મેળવે ત્યારે આ દોષ લાગે છે. 5) વનપક :- ગૃહસ્થ જેને દેવ-ગુરુ-ધર્મ તરીકે માનતો હોય, તે જેનો ભક્ત હોય, તેના વખાણ કરે અને પોતાની જાતને પણ તેના ભક્ત તરીકે ઓળખાવીને ભિક્ષા મેળવે. તો આ દોષ લાગે છે. - 6) ચિકિત્સા :- ગૃહસ્થ બીમાર પડે ત્યારે એને દવા આપે, અથવા સારા ડૉક્ટર વગેરેની ભલામણ કરીને તેને ખુશ કરીને મનગમતા આહારપાણી આદિ મેળવે ત્યારે આ દોષ લાગે છે. 7) ક્રોધપિંડ :- કોઈ ગૃહસ્થ બરાબર ના વહોરાવતો હોય તેને ડરાવી ધમકાવીને ગોચરી મેળવે ત્યારે આ દોષ લાગે છે. 8) માનપિંડ :- પોતે અભિમાનમાં આવીને વહોરવા માટે જાય. અથવા બીજી એને ચડાવે કે, તમને ગોચરી સારી લાવતા આવડે છે ? અને અભિમાન પેદા કરી ગોચરી વહોરવા જાય ત્યારે કદાચ સારા આહારપાણી ન મળે તો ગૃહસ્થોની પ્રશંસા વગેરે કરીને પણ ગોચરી વહોરી લાવે. ત્યારે આ દોષ લાગે છે. 9) માયાપિંડ :- મોટી-મોટી વાતો, મીઠી રજુઆત કરે અથવા કોઈપણ પ્રવૃત્તિથી ગૃહસ્થ જોડે માયા-ઠગાઈ કરી ગોચરી વહોરે ત્યારે આ દોષ લાગે છે. સાધુ દોડતા નથી, ચાલતા-ચાલતા બોલતા નથી. (દશ) વરસાદમાં ગોચરી વહોરવા સાધુ ન જઈ શકે. (દશ.)