________________
શ્રી કામદેવ નપતિ કથા ભાષાંતર. (૧૧), વ્યાધિઓ વિગેરે પાપરૂપ વૃક્ષના મોટા અને વ્યક્ત એવાં ફળે છે. ઇત્યાદિ.”
આ પ્રમાણેની દેશના સાંભળી રાજાએ મુનીશ્વરને નમીને પૂછ્યું કે-“હે ભગવદ્ ! કયા કર્મથી મને અને મારી રાણીને અનપત્યપણાનું દુઃખ પ્રાપ્ત થયું છે ?” કેવળી કહે છે કે-“હે રાજન ! આજ દ્વીપમાં ને આજ ભરતક્ષેત્રમાં અચળ નામના ગામમાં પૂર્વે વિકમ નામને કુટુંબી' વસતો. હતો. તેને વિકમદેવી નામે સ્ત્રી હતી. તેના બાળકે પાડોશી. બ્રાહ્મણના બાળકો સાથે કીડા કરતા હતા. અન્યદા પિતાના ખેતરમાં થયેલ પાક જોવા તેઓ પોતાને ખેતરે ગયા. ત્યાં પોતાના બાળકની સાથે પાડોશી બ્રાહ્મણના બાળકને સી. તથા ચીભડાં વિગેરે ખાતાં જોઈને કોપાયમાન થઈ તે વિક્રમ બે કે–રે રે દુરાચારીઓ ! તમને અહીં કોણે લાવ્યા હતા ? મારૂં બધું ક્ષેત્ર ખાઈ ગયા, હવે તમને શું શિક્ષા કરૂં? જેટલી કરૂં તેટલી ઓછી છે, પણ શું કરું તમે પાડોશીના છોકરાં છે, તેથી તેની દાક્ષિણ્યતા આડી આવે છે. હું તે. કહું છું કે કોઈ પાડોશીને છોકરાંજ ન હોય તે સારૂં.” આ પ્રમાણે વારંવાર કહેવાથી પુત્રપ્રાપ્તિ સંબંધી અંતરાયકર્મ બાંધ્યું. અજ્ઞાનપણું હોવાથી તેને પશ્ચાત્તાપ ન કર્યો તેમ તે પાપને આળાવ્યું પણ નહીં.
ત્યારપછી તેઓ ઘરે ગયા. અદા કેઈ માપવાસી મુનિ પધાર્યા. તેમને ઘી સાકર સહિત પાયસ (ક્ષીર) ભાવ
૧ કણબી–ખેડુત.
