________________
(૫૪) શ્રી કામદેવ ગ્રુપતિ કથા ભાષાંતર.
નેનું ચોથું અધ્યયન ભણો માંડ્યું, પરંતુ પૂર્વે બાંધેલા. જ્ઞાનાવરણીય કર્મને તે વખત ઉદય ચંવાથી બે આંબેલ કર્યા છતાં એક ગાથા પણ તે અકર્યયનની આવડી નહીં. તે વાત ગુરૂ મહારાજને જણાવતાં તેમણે ખેદ ન કરવાનું કહે સતે “આ રોગ કેવી રીતે વહેવાના છે” એમ તે મુનિએ ગુરૂને પૂછયું. ગુરૂએ કહ્યું કે જ્યાં સુધી આ અધ્યયન ન આવડે ત્યાં સુધી આંબેલ કર્યા કરવા એ એને.વિધિ છે. તે મુનિએ. તેજ પ્રમાણે આંબેલ કરવાની પ્રતિજ્ઞા કરીને ભણવા માંડ્યું, . પણ કઈ રીતે જસપર્ણ આવડવું નહીં. એટલે કેંઈક “અહે!
આ મહામૂર્ય જણાય છે કે જે નિત્ય આંતું આ ભણ્યા. કરે છે.”એમ બેલે છે, તે સાંભળી તેમને શેષ થવા માંડો, તેમજ કેઈકે “અહે! ધન્ય છે આ મુનિને કે ભણવામાં આવા સતત ઉદ્યમી છે.” એમ બોલે છે તે સાંભળીને તેઓ સંતુષ્ટ થવા લાગ્યા. તે હકીકત જાણીને ગુરૂએ તે મુનિને કહ્યું કે – હે વત્સ! આ અધ્યયન ભણવું મૂકી દઈને મ-સ, મજૂતિ આટલેજા પાઠ કર.” આ પ્રમાણે કહેવાથી તે શબ્દ શેખવા લાગ્યાંપણે વારંવાર તે શબ્દ સંભારી આપ્યા છતાં તીવ્ર કર્મોદયથી તે શબ્દને બદલે “માસતુસ, માસતુસ એમ ગોખવા લાગ્યા. તેથી લોકેએ તેનું નામજ માસ તુસ પાડી દીધું, એ પ્રમાણે બેલને તપ કરતાં બાર વર્ષ વીતી ગયા એટલે પૂર્વકમ સર્વથા ક્ષીણું થયું તેથી શું પરિણામની ધારાવડે સર્વજ્ઞાનેની વિભાગો (કેવીજ્ઞાની) થયા અને પ્રાંતે મેક્ષે ગયા આ દૃષ્ટાંત સાંભળીને શ્રુતનું બહુમાન કરવું. * . .
નું
પાએ
