________________
(૫૬) શ્રી કામદેવ નૃપતિ કથા ભાષાંતર. ધિતીઆ આકાશમાં સુકવતે જોઈ તે બ્રાહ્મણને લેકોએ પૂછ્યું -કે-આ વિદ્યાદાતા તમારા ગુરૂ કેણ છે?”એટલે તે બ્રાહ્મણે નીચ ગુરૂનું નામ આપતાં લજજા થવાથી બીજી મહત્ત્વવાળા ગુરૂનું નામ આપ્યું. તેથી તે તત્કાળ વિદ્યાભ્રષ્ટ થઈ ગયો અને તેના બેતીઆ આકાશમાંથી નીચે પડી ગયા. ઈતિ. . . હવે વ્યંજન તે સિદ્ધાંતના અક્ષર, તેને ભેદ એટલે બિંદુમાત્રના ફેરફારથી પણ જૂનાધિકતા કરવી તે. તેજ પ્રમાણે છે અને તેમજ તદુભયને ભેદ સમજ. તેની આશાતના ઉપર ચાર મિત્રની કથા – . - વસંતપુરમાં જિતારિ નામના રાજાને ચાર રાણીઓ હતી. તેને અનુક્રમે ચાર પુત્રો થયા હતા. તેના રૂદ્ર, મેઘ, ધીર ને વીર નામ હતા. તેઓ પૂર્વ જન્મના સનેહથી અંદર અંદર આનંદથી ઉચિત કીડા કરતા હતા. તેમાં રૂદ્રને બેલતાં જીભ અટકતી હતી, મેઘ બેલવા જતાં કાંઈનું કાંઈ બોલી જતે હતે, ધીરની વાણીમાં અપુટતા હેવાથી બીજાને તે રૂચતી નહતી અને વીર તે મુંગો હેવાથી બોલી શકતે નહોતે.
અનુક્રમે તેઓ સેળ વર્ષના થયા અને યૌવનાવસ્થા પામ્યા. તે વખતે કેઈ સાધુને ધ્યાનમાં લીન થયેલા જોઈને વિતર્ક કરવા લાગ્યા. તેને સાધુએ પૂછયું કે- તમે ક્યાંથી આવ્યા છે?” રૂદ્રે કહ્યું કે-“અમે નગરમાંથી આવ્યા છીએ.” મુનિએ કહ્યું કે-“ તે પૂછતું નથી, પણ ક્યા ભવમાંથી આવ્યા છે તે પૂછું છું.'રૂદ્ર તે સાંભળી ક્રોધ કરીને બોલ્ય કે-રે પાખંડી! આવી વક્ર વાણું શું બોલે છે? શું કઈ પિતાના પૂર્વભવને જાણતું હશે?' મુનિ બેલ્યા કે-“ હા,
