________________
૧૪) કમળશીએ બતાવેલી યુક્તિ. આપના દેવકુળમાં ઘણા મનુષ્યોને ભેગા કરવા અને તેઓ એક બારણેથી પસી બીજે બારણે નીકળે એમ કરવું. આપે મધ્યમાં બેસી મારા પુત્રને પૂછવું કે- આ તારા પિતા છે?”. પછી જેને જોઈને એ કહે કે “હા, આ મારા પિતા છે.' તેને તમારે ચેર નિશ્ચયથી સમજી લે.” રાજાએ તે પ્રમાણે અબત કરવા કેટવાળને કહ્યું–કેટવાળે આખા ગામમાં : તે હકીકત ફેલાવી. તે સાંભળીને દેવકુમાર હૃદયમાં બહુજ દુઃખી થયું. તેણે ધાર્યું કે “જરૂર વેશ્યાએ તેના પુત્રને મને - બતાવીને ઓળખાવ્ય જણાય છે, નહીં તો રાજા આ પ્રમાણેની ગોઠવણ કરે જ નહીં. હવે તો જે બનવાનું હોય તે બને, બનવાનું હશે તે અન્યથા થવાનું નથી. સૌભાગ્યમંજરી સાથે બાર વર્ષ રહ્યા છતાં તેને પુત્ર થયો નહીં અને આને ચેડા વખતના સંબંધમાં પુત્ર થયે, પણ પાપ છાનું રહેતું જ નથી, કાળે કરીને પણ પ્રગટ થાય છે. હવે આ બાબતમાં કાંઈ ઉપાય દેખાતું નથી. અથવા દૈવ પરાક્ષુખ થાય ત્યારે બુદ્ધિ નાશ પામી જાય છે. એ વાતનો મને નિરધાર થયે, તેથી • હવે તે દેવકુળ જવું, પછી જે ભાવી બનવાનું હોય તે બને.” આમ વિચારીને તે દેવકુળે ગયે. . અહીં કેટવાળે બંદોબસ્ત કર્યા પ્રમાણે નગરના મુખ્ય મુખ્ય પુરૂષ એક પછી એક દેવકુળમાં પ્રવેશ કરે છે અને રાજા તેને વેશ્યા પુત્રને બતાવી “આ તારા પિતા છે?” એમ પૂછે છે. અનુક્રમે જ્યારે વારે આવે ત્યારે દેવકુમારને પણ તેણે અંદર જવા કહ્યું. તે પણ ધૃષ્ટતાનું અવલંબન કરીને મનને મજબુત કરી કષ્ટરહિતપણે અંદર ગયે. અંદર જઈ .
