________________
શ્રી દેવકુમાર ચરિત્ર ભાષાંતર. (૫૫) રાજાને પ્રણામ કરી આગળ ચાલ્યું એટલે નરનાથે પેલા પુત્રને પૂછ્યું કે આ તારા પિતા છે?” એટલે તે બોલ્યા કે- હા મહારાજ ! એજ મારા પિતા છે. એમાં બીલકુલ શંકા જેવું નથી. આ પ્રમાણે સાંભળી વિસ્મય પામીને રાજાએ દેવકુમારને પૂછયું કે-“શું આ ખરું કહે છે? અને ચેરનું કરેલું બધું | કાર્ય તે શું તારૂં કરેલું છે?” એટલે દેવકુમાર બે કે
હા મહારાજ ! એ બધું મારું કરેલું છે. તેના બુદ્ધિવિસ્તારથી રાજા બહુ ખુશી થયું. પછી તેને અભય આપીને રાજાએ - કહ્યું કે તે પાયા શી રીતે કાલ્યા ? આ પુત્ર તને પિતા તરીકે કેમ ઓળખી શકયો? અને કમળશ્રીએ તારે માટે અભયની માગણી કેમ કરી ?'
દેવકુમાર બોલ્યો કે-“હે નાથ ! તમારા પલંગના બે પાયા આપની પાસે આવ્યા છે ને બીજા બે મારે ત્યાં જેમના તેમ પડ્યા છે તે ગ્રહણ કરો. આ બધું મેં અભિમાનમાં આવીને કર્યું છે. દ્રવ્યની લાલસાવાળાને કઈ પણ કામ દુષ્કર નથી. આ પુત્ર મને ઓળખે છે તેનું કારણ એ છે કે હું ગુટિકાના પ્રયેગથી રૂપનું પરાવર્તન કરું છું પણ મારો અંગજાત પુત્ર હોય તે મને અસલ રૂપમાંજ દેખે એ તેને કલ્પ છે. કમળશ્રીએ મારે માટે અભયની માગણું તે તેને. પુત્ર થવાથી દઢ થયેલા મારાપરના સ્નેહને લઇ કરી છે.. પણ તેણે મારે માટે એવી માગણી કરી તે ઠીક કર્યું નહીં, કારણકે મને કઈ પરાભવ કરી શકે તેમ નથી.” રાજા તેની આ પ્રમાણેની વિદ્યુતની જેમ સહજમાં અદશ્ય ને દ્રશ્ય
થવાની શક્તિ, તેની બુદ્ધિની વ્યક્તિ, તેમજ તેની પાસેની - બીજી શક્તિ જોઈને બહુજ પ્રસન્ન થયે
ના પુત્ર હોય માટે અ
નેક
હા,
