________________
(૨૮) શેઠની પાછળ કરેલ પિંડદાન. ખબર રાખવી અને જ્યાં પિંડદાન થતું હોય ત્યાંથી તેને પકડ.” રાજાએ તે વાતની તેને જ આજ્ઞા આપી એટલે કેટવાળ ને તેના સુભટે બધે તજવીજ કરવા લાગ્યા.
દેવકુમારે ઘરે જઈને પિતાની માતાને કહ્યું કે-“હે. માતા ! ઘરમાં કાંઈ તૈયાર છે કે જે હું અંધોને તેમજ બીજા દુઃખીઓને ખાવા આપું?” માતાએ કહ્યું કે-“હા, છે.” પછી દેવકુમાર પિતાના શરીર ઉપર ગુગળને લેપ કરીને જીર્ણ દેવકુળમાં જ્યાં બધા અધે રહેતા હતા ત્યાં ગયે. ત્યાં તેણે અંધ બ્રાહ્મણને એમ કહેતા સાંભળ્યા કે-“આજે તે કેઈએ આપણને જમાડ્યા નહીં. ' એટલે દેવકુમારે તેમને જમાડવાનું આમંત્રણ કર્યું અને તે બધાને એક બીજાના હાથ સાથે વળગાડી તેમને લઈને આગળ ચાલ્યો. માર્ગમાં ગુગળના ગંધથી તે કુષ્ટિએ તથા અંધોના સમૂહને લોકોએ કહ્યું કે“અહીંથી જરા છેટા ચાલો, તમને જવાને કોઈ પ્રતિબંધ કરતું નથી.” પછી એક ગુપ્ત સ્થળમાં તે બધાને લઈ જઈને દેવકુમારે ઘરેથી લાવેલી ચીજોવડે તેમને યથેચ્છપણે જમાડ્યા ને રાત્રી ત્યાંજ રાખ્યા. પછી સવાર થઈ એટલે તેણે તેમની પાસે પિંડદાન કરાવ્યું અને ટીંબરાજના નામથી તે બધાને ફરીને. જમાડ્યા. પછી દરેકને બાર બાર દ્રમ દક્ષિણમાં આપ્યા અને. તાંબૂળ ને ચંદનાદિડે તે બધાને ખુશી કરી રાત્રે તેને અસલ. રથાનકે પહોંચાડી દત્તપુત્ર પિતાને ઘરે ગયે. ' અર્ધરાત્રે કેટવાળ ફરતે ફરતે જ્યાં અંધ બ્રાહ્મણ રહેતા. હતા તે દેવકુળ પાસે આ. ત્યાં તેમણે અંધેની અંદર અંદર થતી વાત આ પ્રમાણે સાંભળી. તેઓ બેલતા હતા.
