________________
(૧૦) શ્રી કામદેવ નૃપતિ કથા ભાષાંતર.
આકાશતળને પૂરતી અને ચળાયમાન પતાકાઓવડે નૃત્ય કરતી તેમજ બહારના ઉદ્યાનમાં ઉતરતી દેવવિમાનાની પંક્તિ રાજાએ જોઈ. તે જોઈને ‘ આ શું ?’ એમ ખેલતા રાજા તત્કાળ રાજસભામાં આવીને બેઠા. એટલામાં આરામપાલકે આવી પ્રણામ કરીને નિવેદન કર્યું. કે– હે દેવ ! કોઈક કેવળજ્ઞાની મુનીશ્વર હમણાજ આપના ઉદ્યાનમાં પધાર્યાં છે. અને દેવોએ નિર્માણ કરેલા સુવર્ણમય કમળ ઉપર મીરાજ્યા છે. તેમને વંદન કરવા માટે અનેક દેવે વિમાનમાં બેસીને આકાશમાર્ગથી ઉતરે છે. ” આ પ્રમાણેની હકીકત સાંભળી તેને પારિતાષીક દાન આપીને રાજા વિચારવા લાગ્યું કે“ અહે! મારા ભાગ્યના ઉદયથીજ અત્યારે કેવળી ભગવત મારા ઉદ્યાનમાં પધાર્યા છે; તેા હું તેમને વાંદીને નિષ્પાપ, . નિઃસદેહ અને સિદ્ધાવસ્થાને સાધ્ય કરનારો થાઉં.
,,
29
આ પ્રમાણે આનંદપૂર્વક ખેલતા રાજા અંતઃપુરના પરિવાર સહિત મેટી ઋદ્ધિવર્ડ તરતજ વનમાં ગયા અને વિધિપૂર્વક કેવળી ભગવંતને વાંઢીને તેમજ સ્તવીને પૃથ્વીપીઠ ઉપર યથાચિત સ્થાનકે બેઠા. પછી કેવળી ભગવતે અમૃતસમાન વાણીવડે દેશના આપવા માંડી. તે આ પ્રમાણે
“ સારાં કુળમાં જન્મ, અનેક પ્રકારની સ ંપદાની પ્રાપ્તિ, પ્રિયજનાના સમાગમ, સુખની શ્રેણિ, રાજકુળમાં મહુમાન અને નિર્મૂળ યશ વિગેરે ધરૂપી વૃક્ષનાં ફળેા છે; અને દુર્ભાગીપણુ‘, અનાથતા, વિકળતા, નીચકુળમાં જન્મ, દારિદ્ર, સ્વજનાથી પરાભવ, દુઃસ્થપણું, પરના સેવકપણું, અપત્યરહિતપણું, નિવૃત્તિ રહિતપણું, કુશય્યા, કુસ્રી, ફુલાજન અને
