________________
( ३४६ )
जीवन पर्यन्त सर्व काम करनार थाय छे. घणुं शुं कहिये ? ते राजपुत्र दुष्ट शत्रुनोना समूह थी अने मरणान्त क्लेश थी तेनुं रक्षण करे छे. मूलम्ःएवं हि कुत्राऽवसरे किलैक-वारं महत्पुण्यमुपाजितं यैः। तेषां तदत्राऽपि परत्र लोके, सत्सौख्यसन्तानविधानहेतुः ।१८ गाथार्थ - ए प्रमाणे खरेखर कोइक अवसरे एक वार मोटुं पुण्य जेोए उपार्जन कयु होय, तेमने ते मोटुं पुण्य अहियां अने पर भव मां श्रेष्ठ सुख अने संतति नुं कारण
बने छे.
विवेचनः-उग्र पुण्य - फल वर्णवतां कहे छे के जे प्रोए जीवन मां एक वार कोइक अवसरे मोटुं पुण्य उपार्जन कयु होय तो ते पुण्य, पुण्य करनार प्रात्माओ ना श्रेष्ठ, खुख अने संतति नुं कारण बने छे अर्थात् सुख अने संतति नी प्राप्ति थाय छे. मूलम:पुनस्त्वतीवोग्रतमं यदत्र, पुण्यं च पापं समुपाजि पुंसा । अनेक'सामपि भुक्तयेत-च्छालेरिवस्त्रेणयुजश्च चोरवत ।१९। गाथार्थः-वली आ संसार मां उग्रतम पुण्य अने पाप जे मनुष्ये उपार्जन कयु होय ते उग्रतम पुण्य अने पाप अनेक