________________
૧૨
કિં શર્વરીષ શશિનાહિવિસ્વત વા યુમન્સુન્દુ-દલિતેષ તમસુ નાથ ! નિષ્પન્ન–શાલિ વન–શાલીની જીવલેકે કાર્ય કિજલધરે જંલ-ભાર ન;િ (૧૯)
ભાવાર્થ – હે નાથ ! આપના મુખરૂપ ચંદ્ર વડે અંધકારને નાશ થઈ જાય છે, પછી રાત્રીના વિષે ચંદ્ર અને દિવસે સૂર્યની શી જરૂર છે ? ડાંગરના ક્ષેત્રમાં ડાંગર પાકી ગયા પછી પાણીના ભારથી નીચા નમેલ (મેઘ) વાદળાની આ લેકમાં શી જરૂર છે ? (સૂર્ય દિવસે અને ચંદ્ર રાત્રે પ્રકાશ આપે છે કિન્તુ આપ તે રાત્રિ અને દિવસ બને સમય અને આખા જગતમાં એકી સાથે જ્ઞાન–પ્રકાશ આપી શકે છે) ૧૯ જ્ઞાન યથા ત્વયિ વિભાતિ કૃતાવકાશમ્ નવં તથા હરિહરાદિષ નાયકેષ ! તેજઃ સ્કરન્મણિષ યાતિ યથા મહત્વમ્ નવં તુ કાચશકલે કિરણ કુલેડપિ (૨૦)
ભાવાર્થ :- આપનામાં અવકાશ કરી રહેલ જ્ઞાન જેવું શેભી રહ્યું છે એવું હરિહરાદિક નેતાઓ વિષે કદી હતું નથી. કેમકે ચમકતા મણીમાં જે તેજ મહત્વને પામે છે તે શું કિરણ વેરતા કાચના કકડામાં જોઈ શકાશે ? (હરિહરા– દિકમાં અને આપનામાં કાચમણી જેટલું જ અંતર છે.) ૨૦
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org